Prowokacja dziennikarska redaktorów programu _ Teraz My _ i portalu Onet.pl udowodniła, że nie tylko w socjalizmie poziom bytowania zależał od przynależności partyjnej i znajomości.
Jeszcze w poniedziałek rano poseł Kłopotek krytykował w radiu RMF Julię Piterę za przesadne wytykanie PSL-owskiego nepotyzmu i zażądał koalicyjnej kontroli jej poczynań. _ Chcemy wiedzieć co ona szykuje _ - mówił, nieświadomie (a może świadomie?), stawiając się po stronie zwolenników nadużywania władzy. Zapomniał także, jak dociekliwi mogą być dziennikarze.
W związku z tym jego partyjnemu koledze, posłowi Kalinowskiemu, gościowi wieczornego programu redaktorów Mrozowskiego i Sekielskiego, przyszło się najeść wstydu za niego. _ Po prostu ręce opadają _ - przyznał i podkreślił, że _ natychmiast trzeba dokonać sprawdzenia naborów _ na stanowiska w instytucjach państwowych i z państwem związanych.
Tu należy przypomnieć, że od 1991 roku, za pieniądze podatników utrzymywana jest Krajowa Szkoła Administracji Publicznej, wzorowana na słynnej francuskiej École nationale d'administration - kuźnia kadr urzędniczych (http://www.ksap.gov.pl/). Ukończyło ją już 16 roczników urzędników - doskonale przygotowanych i zdolnych do pełnienia stanowisk kierowniczych. Te jednak, od lat najczęściej obsadzane są na podstawie przynależności partyjnej lub załatwiane po znajomości.
W czerwcu tego roku absolwenci tej uczelni ponownie przypomnieli o sobie. Na stronie internetowej swego stowarzyszenia (http://www.saksap.pl/) wzywają do przyjęcia ustawowych rozwiązań zapewniających zawodowe, rzetelne, bezstronne i politycznie neutralne wykonywanie zadań państwa. Apelują: _ Za właściwe należy uznać przywrócenie organu odpowiedzialnego za zarządzanie i rozwój całego korpusu służby cywilnej _.
Należy jednak przypuszczać, że nawet gdyby media częściej ujawniały podobne zachowania, jak te przedstawione w _ Teraz My _, rządzący nie poddadzą się łatwo. Nie liczmy, że na przykład poseł Kłopotek zachowa się przyzwoicie i w związku ze swoją wypowiedzią w RMF złoży mandat albo chociaż wyrazy ubolewania.
Bowiem każda władza, broniąc swych okopów, nie zrezygnuje z głosów wyborców obdarowanych posadami i stanowiskami koleżków, znajomych i ich rodzin. Oraz z głosów tych, którzy liczą na to samo.
Ale nie tylko byt kształtuje świadomość. Zwłaszcza historyczną. W związku z tym ktoś musiał wreszcie wziąć sprawę we własne rączki. I, z obawy, że uczyni to ktoś inny, sam rozpoczął karierę dziejopisarza.
Konwentykiel, podczas którego ujawniano histeryczne fakty związane z polską drogą do demokracji, pozwalają przypuszczać, iż zebrani oczekują na podręcznik rozpoczynający się od słów: _ Życiowa droga legendarnego przywódcy Solidarności - Jarosława Kaczyńskiego oraz jego brata Lecha, jest niezbitym dowodem na to, jak omylny jest Komitet Noblowski... _
W następnych tomach spodziewać się także można, iż księżycowy epizod z dzieciństwa wspomnianych bohaterów narodowych, oraz ich znajomość z Gwiazdami, pozwoli również zrewidować kosmiczne pionierstwo niejakiego Hermaszewskiego...
Napoleon Bonaparte twierdził, że: _ Od wzniosłości do śmieszności jest tylko jeden krok _. Jarosław Kaczyński już dawno go zrobił, a jego brat dzielnie mu towarzyszy. Za nimi gęsiego maszerują inni...
Autor jest dziennikarzem i publicystą, ekspertem w zakresie etyki
i prawa reklamy, mediów i PR. Był doradcą ds. wizerunku w sztabach wyborczych różnych ugrupowań politycznych w latach 2000, 2001, 2002 i 2005