Kaczmarek: Spór z Eureko mógł uciąć Miller, ale tego nie zrobił

Wiesław Kaczmarek, minister skarbu w rządzieLeszka Millera, negocjował z Holendrami: To są dobre warunki, ponieważ to dobra cena za niekontynuowanie złego procesu prywatyzacji, którą uruchomił rząd Jerzego Buzka. Trudno rozstrzygać kto był bardziej winnyEmil WąsaczczyAldona Kamela Sowińska, wiadomo, że chodziło o przejęcie kontroli nad PZU. Na pewno decydującą rolę odegrał tu aneks do umowy z Holendrami jaki podpisała minister Kamela Sowińska, w którym zobowiązano się do przekazania Eureko 21 procent akcji. Cały proces był przygotowany i prowadzony bez sensu.

Życie nie potwierdziło, żadnych wycen, żadnych prognoz finansowych. Nie potwierdziły się zapisane w biznesplanie projektu prywatyzacji, dynamiki wzrostu i rozwoju PZU. To był [

Jasiński: Buzek chciał sprzedać PZU za bezdurno ]( http://www.money.pl/archiwum/mikrofon/artykul/jasinski;buzek;chcial;sprzedac;pzu;za;bezdurno,85,0,541013.html )
projekt wymyślony tylko dla poklasku i ewentualnie dla zrobienia rekordowego przychodu w roku budżetowym państwa. Poza tym wybór partnera do prywatyzacji nie zaowocował gwałtownym podniesieniem technologii, czy know-how ubezpieczeniowego w PZU. Prywatyzacja rozpoczęta przez rząd Buzka od samego początku była nieudana.

Wszystko zależy od tego jaki się ma pomysł. Czy chcemy, z wykorzystaniem instytucji rynku kapitałowego, stworzyć silną grupę finansową PZU, czy się go sprzedaje innemu ubezpieczycielowi. Myślę, że doświadczenia z prywatyzacji sektora bankowego powinny skłonić do większej ostrożności.

Zamiast szukać inwestora strategicznego, pomyślałbym o sposobie upublicznienia spółki. Gdyby jednak trzeba było szukać inwestora, na pewno wybrałbym firmę z górnej półki, a nie z trzeciej. Eureko nigdy nie było i nie jest pierwszą ligą. Nie można zestawiać skali interesów robionych przez Eureko z tym co robią na przykład Generali, Allianz, Axa, czy ktokolwiek z pierwszej ligi branży ubezpieczeniowej.

Oczywiście, były dwie fazy kiedy można było to skoczyć. Pierwsza to wtedy gdy można było w skuteczny sposób i prawnie zdjąć ze stołu rozmów, problem dodatkowych umów, podpisanych przezAldonę KamelęSowińską. Druga faza to to, co przygotował ministerJacek Socha. Był pomysł, by do spółki wprowadzić kolejnego inwestora, który pogodziłby strony sporu. Holendrzy byli skłonni na to przystać, niestety Socha się z tego wycofał. Oczekiwał rzeczy nierealnej, czyli zgody parlamentu. To jest kwestia umiejętności podjęcia ryzykownej decyzji, niestety tego zabrakło.

Podjąłem ryzyko nie finalizowania transakcji, do której zobowiązała się poprzednie ekipa. Uznałem, że to są działania szkodliwe.

Można było, to właśnie ta wspomniana pierwsza faza.

Ponieważ minister finansówMarek Belkanie zajął stanowiska w odpowiednim czasie. Umowy miały charakter warunkowy. To znaczy, że musiały zostać spełnione określone warunki by zaczęły obowiązywać. Przy jednej umowie chodziło o przekazanie nieruchomości przez PZU, na to nie wyraził zgody minister spraw wewnętrznych. Przy drugiej umowie - co wynikało z ustawy ubezpieczeniowej - taką zgodę powinien wyrazić minister finansów. Mógł wtedy powiedzieć, że się nie zgadza ze względu na ważny interes gospodarczy kraju, ale tego nie zrobił. Ta umowa pozostała więc umową niewykonaną.

Minister Marek Belka i premierLeszek Miller. Dlaczego tak zrobiono? Do dzisiaj pozostaje dla mnie tajemnicą. Był nawet taki moment, że Miller sobie szydził ze sporu z Eureko, a był tą osobą, która mogła go zakończyć. Do dziś dziwię się, że Leszek Miller w ogóle wypowiada się na ten temat.

Oczywiście, zawsze można tak powiedzieć. Jednak gdy ocenimy długookresowy interes ZOBACZ TAKŻE: 36,7 mld zł z prywatyzacji. Do końca 2010 r.
skarbu państwa, patrząc na kondycję PZU i możliwości generowania wyników i zysków w przyszłości, to powiem że warto. Musimy pamiętać, że trwający i przeciągający się spór z Eureko blokował rozwój spółki. Teraz PZU będzie mógł się rozwijać. Z tego względu uważam, że to dobra ugoda.

Można mówić ewentualnie o strategicznej współpracy, ale na pewno nie o połączeniu. To są zupełnie odmienne typy działalności i świat chyba nie zna takiego przypadku. Gdyby to było realne i opłacalne, obserwowalibyśmy takie struktury na sąsiednich rynkach. Takie struktury nie istnieją, fuzja o której się mówi to chciejstwo nie podparte żadną wiedzą.

Chciałbym by przykład Eureko stał się przestrogą dla osób odpowiedzialnych za prywatyzację Giełdy Papierów Wartościowych. Obawiam się, że ten proces wymknął się spod kontroli ministra skarbu, a wszystkim kierują zarządzający parkietem. Obawiam się, że prywatyzuje się giełdę dla samej prywatyzacji nie patrząc na wieloletni interes Skarbu Państwa.

Po pierwsze, całym procesem zajmują się zarządzający giełdą, a jest to w gestii ministra skarbu. Po drugie, odnoszę wrażenie, że nie do końca wiedzą co robią. Bo ważne w tym przypadku jest pytanie, czy GPW ma być filią jakiegoś dużego przedsięwzięcia, czy może jednak lepiej wybrać własną ścieżkę rozwoju.

W minionych latach za szybko wyzbywaliśmy się majątku. Przy takich prywatyzacjach działania pod presją doraźnych wyników i zysków są bardzo niewłaściwe. Dlatego przykład Eureko dedykuję odpowiedzialnym za prywatyzację GPW.

• PZU szykuje się do debiutu na giełdzie
  • PKO BP przygotowuje się do akwizycji PZU?
  • Wiadomości z kraju i ze świata na Twojej stronie internetowej
  • Najważniejsze informacje w twojej skrzynce e-mail!