Pakistan i Chiny uzgodniły utworzenie "korytarza gospodarczego"

Określony jako _ plan długoterminowy _ nowy szlak transportowy ma połączyć miasto Kaszgar w autonomicznym regionie Sinkiang na zachodzie Chin z miastem portowym Gwadar w niespokojnej prowincji Beludżystan na południowym zachodzie Pakistanu.

Miasta te są od siebie oddalone o ponad 2000 km, a dzielą je góry Karakorum. Zgodnie z podpisanym porozumieniem Kaszgar i Gwadar ma połączyć sieć dróg, tras kolejowych i rurociągów. Chiny już rozpoczęły prace modernizacyjne na autostradzie biegnącej przez Sinkiang do granicy z Pakistanem oraz wysłała zespoły pracowników do kontrolowanej przez Pakistan części Kaszmiru, aby opracowali projekty.

Od lutego br. operatorem portu w Gwadar jest chińskie przedsiębiorstwo China Overseas Port Holding Company. Port został zbudowany przez chińskich robotników i otwarty w 2007 roku; obecnie jest przekształcany w głębokowodny port komercyjny.

Nowy szlak handlowy przez Gwadar znacznie skróciłby liczącą 12 tys. km drogę, którą obecnie muszą pokonywać dostawy ropy naftowej z krajów Bliskiego Wschodu do Chin. W przyszłości znacznie ułatwiłby też transport miedzi i innych surowców, które chińskie firmy chcą wydobywać w sąsiadującym z Pakistanem Afganistanie. Wreszcie byłby to dogodny przyczółek dla chińskiej marynarki wojennej nad Oceanem Indyjskim.

Podczas spotkania premierzy Chin i Pakistanu, Li Keqiang i Nawaz Sharif, podpisali też siedem innych porozumień. W ramach jednego z nich od chińskiej granicy do pakistańskiego miasta Rawalpindi zostanie pociągnięty światłowód, zwiększający dostęp mieszkańców Pakistanu do internetu. Trzyletni projekt ma kosztować 44 mln dolarów. 85 proc. kosztów tego przedsięwzięcia mają pokryć Chiny.

Pekin był celem pierwszej zagranicznej podróży pakistańskiego premiera od objęcia urzędu w maju. Jego kraj liczy na zwiększenie wymiany handlowej z Państwem Środka, rozwój infrastruktury oraz przyciągnięcie chińskich inwestorów. Li odwiedził Pakistan w maju br.

Łączące oba kraje bliskie stosunki polityczne i dyplomatyczne nie przełożyły się dotąd na zwiększone kontakty gospodarcze. W 2012 r. wymiana handlowa między Islamabadem a Pekinem wyniosła ok. 12 mld dolarów.

Dla Pakistanu Chiny są źródłem pomocy gospodarczej i inwestycji, a także istotną przeciwwagą dla wpływów USA w regionie. Waszyngton wspiera Islamabad pomocą gospodarczą, jednak w zamian domaga się zwalczania bojowników islamskich na jego terytorium.

Z kolei Chiny oczekują od Pakistanu rozprawienia się z separatystami ujgurskimi z Sinkiangu, którzy schronili się na słabo kontrolowanych północno-zachodnich terytoriach Pakistanu. Oba państwa łączy też nieufność wobec Indii.

_ - Powiem szczerze, że to, co obserwuję podczas swojej wizyty w Pekinie, przypomina mi powiedzenie, że przyjaźń pakistańsko-chińska sięga wyżej niż Himalaje, głębiej niż najgłębsze morze i jest słodsza niż miód _ - powiedział Sharif.