Płaskoń: Chińska draka z Polską w parze

Rząd, którego propagandową tubą był Jerzy Urban, zapewniał, że sam się wyżywi. Obecna ekipa ustami rzecznika Pawła Grasia perswaduje, iż własnymi rękami będzie naprawiać partactwo konsorcjów, które poległy na placach budowy. Rolę generalnego wykonawcy stadionu ma przejąć Narodowe Centrum Sportu, autostradą zajmie się natomiast resort Cezarego Grabarczyka, który po raz kolejny wychodzi na najbardziej zdziwionego ministra w rządzie Donalda Tuska.

Latoś Grabarczyk nie zauważył w porę, że pociągi z natury rzeczy jeżdżą po torach. Teraz przychodzi mu się dowiedzieć, że skoro Chińczyk daję nogę i zostawia rozgrzebane 30 kilometrów pośrodku A2, to cała autostrada jest do bani. Mimo, że budowa jej początkowego i końcowego odcinka przebiega zgodnie z harmonogramem.

Opóźnienia Chińczyka w realizacji inwestycji można było stwierdzić znacznie wcześniej przy pomocy prostej metody patrzenia wprost. Jeśli człowiek stanie w punkcie A i skieruje wzrok w stronę punktu B, to zazwyczaj zauważy, że w miejscu gdzie powinien być asfaltowy dywan, znajdują się wykopy.

[ ( http://static1.money.pl/i/h/147/t90259.jpg ) ] (http://www.money.pl/gospodarka/wiadomosci/artykul/tusk;bede;twardy;chodzi;o;stadiony;na;euro,57,0,844601.html) Tusk: Będę twardy. Chodzi o stadiony na Euro
Coś musi więc być nie tak z ostrością widzenia w Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, ale trudno o to obwiniać ministra Grabarczyka. Wadami wzroku zajmuje się przecież minister Ewa Kopacz, a jej resort nie ma punktów stycznych z przestrzenią, którą zarządza Grabarczyk.

Za wykrycie skandalu na budowie Stadionu Narodowego należy natomiast podziękować samemu Panu Bogu. Gdyby nie zesłał w porę nad Warszawę ulewy, to gigantyczna konstrukcja mogła runąć ludziom na głowy dopiero podczas pierwszej masowej imprezy. Nadzorującym inwestycję urzędnikom nie przeszło przecież przez myśl, że wykonawca odstawia fuszerkę, oszczędzając na materiałach budowlanych i stosując kiepską technologię, żeby tylko zmieścić się w cenię, dzięki której wygrał przetarg.

To właśnie łączy polskie konsorcjum stadionowe z chińskim konsorcjum autostradowym. Kiedy obydwa holdingi zwyciężyły w przetargach, mądrzy ludzie uprzedzali, że za pieniądze, które zaproponowały w ofertach, nie da się dobrze wykonać inwestycji. W Ustawie o zamówieniach publicznych jakiś myśliciel z dużą wadą wzroku oraz jeszcze większym mankamentem wyobraźni zapisał jednak przed laty, że jedynym kryterium decydującym o wyborcze wykonawcy ma być najniższa cena, bo stanowi to ponoć zaporę przeciwko korupcyjnym chętkom. I tak zostało, mimo że życie dowodzi na każdym kroku, że wchodzimy coraz głębiej do krainy absurdu.

Gdyby ktoś zechciał policzyć, ile po każdej zimie wydaje się pieniędzy na łatanie dopiero co wybudowanych najtańszym kosztem dróg, kwota byłaby zapewne tak przerażająca, że minister Grabarczyk przestałby się wreszcie uśmiechać.