Premier szykuje sobie ponury koniec

*Prof. Kazimierz Kik, politolog: *Donald Tusk chce sobie wypracować najbardziej korzystną strukturę w kierownictwie partii i w rządzie. Odniósł indywidualny sukces, byłoby więc rzeczą niezrozumiałą, gdyby go indywidualnie nie chciał wykorzystać.

Tak. Proszę zwrócić uwagę, że my w Polsce nie mamy demokratycznych partii a wodzowskie. Nawet jeżeli Platforma zaczynała jako partia demokratyczna, to w polskiej rzeczywistości nie mogło się to utrzymać. Obowiązuje u nas negatywny mechanizm doboru kadr partyjnych.

Dokładnie. Do tego obowiązuje też wyrównywanie wszystkich, którzy się wychylają. Tak więc Tusk po swoim zwycięstwie, teraz robi błąd. On odniósł już taki sukces, że nie musi aspirować do większego, mógłby więc zadbać o wzbogacenie Platformy indywidualnościami. Niestety równa do szeregu i chce przekształcić PO w zespół _ potakiwaczy _.

*Czytaj komentarz redaktora Money.pl *[

Kaczyński pomógł Tuskowi wykończyć Schetynę ]( http://www.money.pl/archiwum/felieton/artykul/kaczynski;pomogl;tuskowi;wykonczyc;schetyne,167,0,952999.html )

Jeżeli Schetyna zostanie zdetronizowany, to znaczy, że w PO dominują interesy partykularne nad interesami ogółu. Tymczasem premier powinien mu dziękować, bo odegrał pozytywną rolę w poprzedniej kadencji i w kampanii wyborczej. Nie ma żadnego powodu, żeby go odsunąć, poza konkurencją dla Tuska.

Tak, ponieważ może znaleźć się w sytuacji Napieralskiego. Kiedy wokół niego będą już tylko _ potakiwacze _, a on będzie ponosił całkowitą odpowiedzialność za bieg spraw. A to doprowadzi do indywidualnej kary.

W ten sposób Donald Tusk szykuje sobie raczej ponure zakończenie kariery politycznej. W sytuacji, kiedy będzie ponosił sam winę za niepowodzenia, wszystkie wilki rzucą mu się do gardła. Jeżeli tak dużo wilków wygnało się ze swojej sfory, to opór będzie przeogromny.

O wszystko. Ziobro przeżywa swego rodzaju niecierpliwość rewolucyjną. Jest ona zrozumiała po tym, jak z nim postąpił Kaczyński. On uważa PiS za swoją własną partię i swój wytwór. Dlatego zazdrośnie strzeże swoich kluczy do władzy w PiS. Każda próba ingerowania w sprawy zarządzania partią interpretowana jest przez Kaczyńskiego jako zagrożenie.

Na drugiej stronie o tym, co może zdarzyć się w PiS

Opłaci mu się. Ziobro chce być w polityce numerem jeden, to naturalne dla tak ambitnych polityków. Już został wykreowany na ważnego polityka. A z czasem zacznie coraz bardziej przebijać Kaczyńskiego, bo jest młodszy i mimo wszystko mniej skompromitowany niż Kaczyński.

Prezes PiS chce powstrzymać tę ambicję Ziobry, a powinien jakoś te aspiracje młodego polityka wkomponować w partię i zagospodarować. Krótko mówiąc, ta wojna została wypowiedziana przez Kaczyńskiego, bo nie można karać kogoś za ambicje.

*Czytaj wywiad z posłem PiS *
Kto kocha PiS, nie może wyrzucać Ziobry

I wtedy dojdzie do rozłamu w PiS. Ponieważ za dużo zostało już powiedziane, Ziobro się nie podda, a ma swoich zwolenników. Może więc dojść do wewnętrznej destrukcji w Prawie i Sprawiedliwości. Na razie trudno jednak powiedzieć, jak duża część polityków pójdzie za nim.

Ważne będzie, kogo poprze Tadeusz Rydzyk i Radio Maryja. Jeżeli Rydzyk uzna, że Kaczyński nie gwarantuje ochrony interesów kościoła _ radiomaryjnego _, to poprze Ziobrę.

Ci ludzie nie są samobójcami, więc sprawa jest poważna. Są odważni, bo deklaracja poparcia dla buntownika niesie za sobą duże ryzyko. Można więc ich nawet przedstawić jako przykład pozytywny. Deklaracja bycia _ ziobrystą _ to dowód na to, że dla tych ludzi ważne są zasady, ważniejsze niż ich polityczna kariera. Zbigniew Ziobro ma potencjał.