Niemcy złamały unijne prawo, ograniczając jedynie do swoich firm możliwość zawierania umów z polskimi przedsiębiorstwami na wykonywanie prac na swoim terytorium - uznał Trybunał Sprawiedliwości UE.
Na wniosek Komisji Europejskiej, która pozwała Niemcy do Trybunału, sędziowie uznali, że takie ograniczenie jest dyskryminujące i nie może być uzasadnione na wspólnym unijnym rynku.
Chodzi o umowę niemiecko-polską z 1990 roku. Stanowi ona, że polskim pracownikom, którzy na podstawie umowy o dzieło między polskim pracodawcą i przedsiębiorstwem _ drugiej strony _ zostaną oddelegowani do pracy na podstawie umowy o dzieło, będzie udzielane zezwolenie na pracę niezależnie od stanu i rozwoju sytuacji na rynku pracy.
Problem w tym, że za _ drugą stronę _ niemieckie władze uznawały tylko Niemcy, co uniemożliwiało innym niż niemieckim firmom zawieranie kontraktów z Polakami. Sąd uznał, że w UE taka sytuacja nie może mieć miejsca.
Pozew KE przeciwko Niemcom, wspierany przez Polskę, miał jeszcze jeden aspekt. Jedna z wytycznych przyjęta przez federalną agencję pracy dotycząca zatrudnienia pracowników z nowych państw członkowskich zakazuje umów o dzieło z cudzoziemcami, jeżeli praca ma być wykonywana w rejonie, gdzie średnia stopa bezrobocia w ostatnich sześciu miesiącach była wyższa przynajmniej o 30 proc. niż stopa bezrobocia w całych Niemczech.
Wykaz jest aktualizowany co kwartał. Tymczasem zgodnie z polskim traktatem akcesyjnym Niemcy nie mogą wprowadzać bardziej restrykcyjnych warunków dotyczących czasowego przepływu pracowników w kontekście transgranicznego świadczenia usług między Niemcami a Polską od tych, które obowiązywały przed wejściem Polski do UE.
KE twierdziła, że Niemcy naruszyły tę tzw. klauzulę standstill z uwagi na rozszerzenie ograniczeń regionalnych w zakresie dostępu do rynku pracy. Sąd nie podzielił jednak tego wniosku, uznając, że Niemcy miały prawo dodawać nowe rejony do wykazu miejsc, gdzie umowy o dzieło zgodnie z umową niemiecko-polską są zakazane.
ZOBACZ TAKŻE:
