Zwoliński: PiS nie poruszy młodych, a PO nie przeskoczy Barcelony

A zaczęło się całkiem, całkiem. Od kilku dni, wszystkie serwisy karmiły mnie spekulacjami o postępującej rozsypce w PJN i szykującej się mocnej grupie spadochroniarzy, którzy szykują się do skoku w szeroko rozwarte ramiona Donalda Tuska i Grzegorza Schetyny. Wreszcie w sobotę, prawie w samo południe, zaczęło się - urodzinowa feta Platformy Obywatelskiej na 12 tysięcy gości w gdańskiej Ergo Arenie.

Co prawda torta zabrakło, ale nie efektownych niespodzianek wyskakujących z pierwszego rzędu dla VIP-ów. Do wcześniejszego uciekiniera z SLD, dołączyła uciekinierka z PJN, Joanna Kluzik-Rostkowska i były socjaldemokrata, Dariusz Rosati. Niestety nie dowiedziałem się czy oboje będą już niebawem wprowadzać się do gabinetu Bartosza Arłukowicza bo nagle - nie dotykając nawet pilota - z Gdańska przeniosłem się do Warszawy.

Zobaczyłem Jarosława Kaczyńskiego wchodzącego do warszawskiej hali Arena, a może raczej na arenę i moja dolna szczęka powędrowała w dół. Lekko rozkołysany chód, w rytm dźwięków _ We Will Rock You _ zespołu Queen no i dwie urodziwe dziewoje u jego boku. Chyba pierwszy raz byłem świadkiem takiego wejścia prezesa PiS. Zdążyłem tylko pomyśleć - gzie oni znaleźli takich ochroniarzy.

Gdy Freddie Mercury przestał śpiewać, zaczął prezes, ale na szczęście tylko przemawiać. Tego co powiedział nie nazwałbym jak to zrobił doradca prezydenta, prof. Tomasz Nałęcz - _ polityczną pedofilią _. Jednak wyrecytowana historia o Polsce jako tonącym Titanicu i Tusku jako jego kapitanie, nie poruszyła mnie, a tylko zażenowała. Wyjrzałem przez okno, jeśli tak wygląda tonący okręt, to ja nie zamierzam szukać szalupy. Zresztą nie byłem w tym odosobniony. Przekonałem się o tym zaglądając na forum młodych na stronie PiS - zero wpisów.

Ale nagle z Titanica w Warszawie przeniosłem się do Gdańska. Dosłownie przeskoczyłem, bo zacząłem podrygiwać w rytm _ Jump _ Van Halen. Przy tym podkładzie, na scenę dziarsko niczym Rocky Balboa, wbiegał Donald Tusk. Dowiedziałem się, że rządzi nami najlepsza z możliwych partii, którą premier ukochał jak żonę. Poza tym usłyszałem, że odtąd premier nie będzie się już nikomu kłaniał, a zwłaszcza: bankierom, związkowcom i księżom. Wyjątek zrobił dla wszystkich tych, którzy chcieliby zmienić swoje legitymacje partyjne na platformerską. Na koniec premier zwierzył się ze swoich fantazji - o partii jako FC Barcelonie. Tutaj wyłączyłem telewizor, wolę oryginał.

Po tym wszystkim, zarówno jak to określił prezes - trampkarze jak i jego nieskorygowani Polacy, muszą się o wiele bardziej wysilić, by rzeczywiście mnie poruszyć i spowodować bym wyskoczył jesienią do lokalu wyborczego i postawił krzyżyk przy którymś z nich. Nigdy nie byłem miłośnikiem wolnej amerykanki.