Przypomnimy, że ultra luźna polityka monetarna miała być jednym z trzech filarów Abenomiki, mającej wyprowadzić Japonię z długoletniej deflacji.
Luzowanie ilościowe miało przed sobą trzy zadania: zmniejszyć stopy procentowe i tym samym zmniejszyć koszt finansowania, zmienić strukturę portfela japońskich banków/firm inwestycyjnych oraz przede wszystkim oddziaływać na oczekiwania inflacyjne.
Rentowności japońskich obligacji faktycznie pozostawały niskie i stabilne przez większość ostatniego roku, co należy przypisać właśnie działaniom BoJ, biorąc pod uwagę, iż na wieść o taperingu w USA rentowności rosły globalnie.
Ankiety badające oczekiwania japońskich gospodarstw domowych wskazują, że oczekiwania inflacyjne znacznie wzrosły w ciągu ostatniego roku. Część tej zwyżki można na pewno przypisać podwyżce podatku, ale respondenci wśród banków inwestycyjnych także wskazują w ankietach na coraz wyższe poziomy cen.
Najsłabiej wypadło równoważenie japońskich portfeli banków i firm inwestycyjnych. Niskie stopy rynkowe miały zachęcić zarządzających do inwestycji w bardziej ryzykowne aktywa oraz aktywa zagraniczne, co stworzyłoby dodatkową presję na japońskiego jena. Niestety obecnie nie ma to miejsca, a przynajmniej nie na taką skalę jakby władze monetarne sobie tego życzyły. Być może niepewność co do odbicia amerykańskiej gospodarki oraz wydarzenia zmniejszające apetyt na ryzyko miały tu swój udział, ale teraz gdy nadchodzi ,,odwilż" w danych z USA a niepokój na Ukrainie ustał, możliwe są większe ruchy na tym polu.
Wydaje się jednak, że rynek oczekuje więcej działań od BoJ i dopóki ich nie otrzyma, USDJPY pozostanie w przedziale 100-105.
