Głosowanie nad irlandzkim budżetem nie było powodem tak silnej przeceny euro i umocnienia się dolara względem większości walut wczoraj wieczorem. Chociażby dlatego, że wczoraj wieczorem tamtejszy parlament przyjął dwie pierwsze z serii uchwał budżetowych, a kolejne będą głosowane zgodnie z harmonogramem.
Prawdziwym powodem okazało się porozumienie zawarte pomiędzy prezydentem Obamą a Kongresem zdominowanym przez Republikanów, co do przedłużenia obecnych ulg podatkowych. Ma ono na celu pobudzenie gospodarki, za sprawą wzrostu konsumpcji, ale inwestorzy zaczęli się obawiać wzrostu presji inflacyjnej, co natychmiast znalazło odzwierciedlenie w wyraźnym wzroście rentowności długoterminowych obligacji rządowych.
Zresztą obawy o inflację nie są nowe, w przeciwieństwie do tego co twierdzi szef FED, część inwestorów jest krytycznie nastawiona do QE2, twierdząc, że takie działania mogą w dłuższej perspektywie doprowadzić do wybuchu _ bomby inflacyjnej _ w gospodarce. Reasumując, dolar zyskuje bo rynek obawia się inflacji w USA, a perspektywy w Eurolandzie nadal są niepewne (sprzeciw Niemiec sprawił, że unijni ministrowie finansów nie zdołali się porozumieć w kwestii ewentualnego zwiększenia deklarowanej kwoty w Europejskim Finansowym Mechanizmie Stabilizacyjnym i zarzucili pomysł emisji panaeuropejskich obligacji w perspektywie najbliższych lat). Tymczasem w każdej chwili można spodziewać się powrotu do spekulacji wokół krajów PIIGS, zwłaszcza Portugalii i Hiszpanii.
W kraju silny ruch na EUR/USD przełożył się na osłabienie złotego. Wprawdzie zagraniczni inwestorzy uważnie przyglądają się propozycjom ewentualnych zmian w systemie emerytalnym, ale po tym jak polski rząd zapewnił, że nie ma mowy o scenariuszu węgierskim, a prezes NBP, Marek Belka wsparł ideę modyfikacji systemu, to nie powinno mieć to znaczenia dla złotego.
Tutaj kluczowe będą wydarzenia na rynkach międzynarodowych – jeżeli rentowności amerykańskich papierów nadal będą szły w górę, a strefa euro nie wypracuje żadnych nowych rozwiązań mogących powstrzymać eskalację kryzysu, to złoty będzie nadal słabł (po prostu inwestorzy będą wycofywać się z rynków uznawanych za bardziej ryzykowne). Warto też będzie obserwować sytuację w Chinach – nie można wykluczyć, że tamtejszy bank centralny wykona jakiś ruch wyprzedzający przed planowaną na poniedziałek 13 listopada, publikacją danych nt. inflacji.
EUR/PLN: Notowania przetestowały dzisiaj rano ważny opór w strefie 4,05-4,06. Obecne cofnięcie się w dół, jest tym samym jak najbardziej naturalne. Kluczowe będzie zachowanie się rynku w okolicach 4,0250-4,0300. Jeżeli nie uda się zejść poniżej tych poziomów, to kolejne dni powinny przynieść dalszą zwyżkę EUR/PLN. Tyle, że złamanie dzisiejszego szczytu w okolicach 4,0565, będzie oznaczać ruch w stronę 4,10. Złamanie 4,0250 będzie natomiast sygnałem zejścia w stronę 4,00 i zmniejszy ryzyko osłabienia złotego w kolejnych dniach.
USD/PLN: Dzisiaj rano notowania naruszyły poziom 3,05 i przetestowaliśmy strefę oporu 3,07-3,08. Nieznaczne cofnięcie w dół jest na razie naturalne, dopiero spadek poniżej 3,03 byłby sygnałem, że zaczynamy wracać w stronę 3,00. W przeciwnym razie kolejne dni mogą przynieść ruch powyżej 3,10.
EUR/USD: Zejście poniżej 1,3242, a więc minimum z poniedziałku sygnalizuje raczej dominację trendu spadkowego. Wspomniany rejon będzie teraz silnym oporem. Niemniej rynek zatrzymał się w okolicach mocnego wsparcia 1,3180-1,3200. Jego złamanie otworzy drogę do testowania 1,3150.
GBP/USD: Okolice oporów na 1,5835-40 (minimum z 16 listopada) nie są na razie zagrożone. Mocne odbicie się w dół i zejście poniżej 1,57 za funta dzisiaj o poranku, jest raczej sygnałem, że trend spadkowy w średnim terminie może znów dominować. Niemniej szybki powrót powyżej 1,57 jest też sygnałem, że funt nie będzie tak słaby jak euro (zresztą widać to w notowaniach EUR/GBP). Nie oznacza to jednak, że dzisiaj nie spadniemy w okolice 1,5650.