Dane mimo wszystko są słabe na co pewien wpływ miał efekt kalendarzowy, jednak przede wszystkim słabnący popyt, głównie poza terytorium Polski. Na ustabilizowanie się dynamiki produkcji na poziomie podobnym do tego z minionego miesiąca (ostatecznie -15,3% r/r) wskazywał wcześniej wskaźnik PMI.
Dane o produkcji będą zapewne lepsze w marcu ze względu na efekt kalendarzowy, jednak pogłębiająca się recesja w Europie Zachodniej i perspektywa mniejszego popytu również w kraju oznaczają, że poprawa nie będzie trwała - w drugim kwartale spadki produkcji będą dwucyfrowe prawdopodobnie w każdym miesiącu.
Dużym zaskoczeniem okazał się wskaźnik cen w przemyśle. PPI wyniósł aż 5,4% w relacji rocznej, niepomiernie więcej niż oczekiwania nasze, jak i rynku (3,1% r/r). Przy tej okazji pisaliśmy jednak o dużej niewiadomej związanej z wpływem słabego złotego, który wcześniej był mało widoczny. O ile można było oczekiwać sporych wzrostów w kategoriach górnictwo i kopalnictwo oraz w przemyśle rafineryjnym, duże wzrosty cen nastąpiły również w wielu innych gałęziach przemysłu: w produkcji metali, odzieży, wyrobów elektrycznych czy pojazdów.
Co prawda nie oczekujemy aby ten wzrost cen został w dużym stopniu przesunięty na finalnego odbiorcy (a zatem znalazł przełożenie na CPI), jednak jest on argumentem przeciwko silnym obniżkom stóp. Być może nawet tym, który przeważy, iż w marcu obniżki nie będzie w ogóle. Reakcja rynku złotego na dane jest ograniczona, zdecydowanie większy wpływ na notowania polskiej waluty ma choćby sytuacja na indeksie DAX czy parze EURUSD.
ZOBACZ TAKŻE: