Spokojny początek tygodnia

W poniedziałek nie były bowiem publikowane żadne, ważniejsze informacje. Nieco ciekawiej pod tym względem upłynie dzisiejszy dzień. Na wieczór (20:00) mamy zaplanowaną publikację danych na temat wrześniowego deficytu budżetowego w USA. szacuje się, że wyniesie on 42mld USD. Można oczekiwać, że w przypadku nieco większych odchyleń od prognoz, dane zdołają nieco wyraźniej ruszyć rynkiem. Z dzisiejszych wydarzeń warto także zwrócić uwagę na wystąpienie szefa ECB, Jean-Claude Trichet'a. Jeśli padną w nim sugestie, co do dalszego kształtowania polityki monetarnej, które oczywiście wcześniej nie byłyby rynkowi znane, można będzie również oczekiwać podwyższonej zmienności na parach powiązanych z europejską walutą. Z pozostałych danych dowiemy się jeszcze jak zmieniły się zapasy w hurtowniach we wrześniu. Prognozuje się ich wzrost o 0,6%. Dane ten nie powinny mieć jednak większego wpływu na zachowanie rynku.

Początek tygodnia zaczął się na eurodolarze bardzo spokojnie. Wahania ograniczały się jedynie do oscylacji w bardzo ograniczonym zakresie w okolicach 1,26. Istotne w tych oscylacjach jest jednak to, że po piątkowej fali umocnienia dolara nie udało się popytowi doprowadzić do powrotu nad przełamany zakres wsparcia (teraz oporu) w strefie 1,2630/50. Taki układ świadczy o nadal utrzymującej się presji ze strony kupujących amerykańską walutę (brak korekty po spadku kursu), co tym samym sprawia, że w krótkim terminie dolar ma nadal dobre perspektywy.

Mniej więcej analogiczna sytuacja ma miejsce na dolarze względem jena japońskiego. Tutaj również nie ma specjalnie widocznej presji ze strony realizujących zyski z długich pozycji. Obecnie w ramach najbliższego oporu należałoby zwrócić uwagę na cenę 119,38, gdzie zlokalizowany jest wierzchołek z lutego. Jeśli chodzi o wsparcia, to takowego doszukiwałbym się przy poziomie maksimów z początku października (118,38). Jeśli ruch wzrostowy ma być w krótkim terminie kontynuowany, to w ramach ewentualnej korekty spadek kursu nie powinien zejść pod ten poziom.

Bez większych zmian początek tygodnia upływał również na eurojenie. Kurs oscyluje w górnym rejonie ostatnich wahań, czyli ok. 150,00 - 150,20. Jest to tym samym również najbliższy poziom oporu. Brak wyraźnej korekty sugeruje więc, że strona popytowa cały czas trzyma rękę na pulsie. Jeśli udałoby się sforsować trwale zakres 150,20/70, wówczas winniśmy być świadkami wyznaczenia kolejnej, dynamicznej fali wzrostowej, co oczywiście byłoby tożsame z zakończeniem około 1,5-miesięcznej korekty.

Nieco wyraźniej zaakcentowali początek tygodnia gracze na parze funta względem amerykańskiej waluty. Tutaj jednak dzień również stał pod znakiem umocnienia dolara. W godzinach wieczornych mieliśmy do czynienia z testowaniem okolic wsparcia w rejonie 1,8635. Nieco poniżej (1,86) popytowo winna działać również obecność okolic wrześniowego dołka. Ich ewentualne, trwałe przełamanie sugerowałoby przyspieszenie spadku kursu, czyli w tym układzie aprecjacji dolara.

Ze stosunkowo ciekawą sytuacją mamy również do czynienia na dolarze względem szwajcarskiej waluty. Poniedziałek na tej parze upłynął pod znakiem oscylacji kursu tuż przy wrześniowych maksimach przy cenie 1,2622. Takie wahania tuż pod oporem często kończą się jego przełamaniem i kontynuacją wzrostu. Ciekawie prezentuje się również ewentualny zasięg zwyżki w przypadku wyjścia nad opór. W rejonie 1,2820/30 zbiegają się poziomy docelowe wynikające z wysokości 161,8% korekty z drugiej połowy września oraz 261,8% fali korekcyjnej z początku października. Jeśli chodzi o wsparcia, to o zanegowaniu tego pozytywnego scenariusza należałoby mówić w przypadku zejścia pod poziom 1,2530/65, gdzie znajdują się maksima z końca września oraz ponad 2-tygodniowa, krótkoterminowa linia trendu wzrostowego.