Poprawa nastrojów na rynkach globalnych, źródeł której należy szukać w ograniczeniu obaw o sytuację w japońskiej elektrowni atomowej Fukushima, wpłynęła na spadek awersji do ryzyka, pozwalając polskiej walucie odrobić część wczorajszych strat.
O godzinie 17:27 kurs USD/PLN testował poziom 2,8949 zł, EUR/PLN 4,0635 zł, a CHF/PLN 3,2177 zł. W środę na koniec dnia kursy tych par kształtowały się odpowiednio na poziomach: 2,9472 zł, 3,1025 zł oraz 3,2724 złotych.
Lepsze nastroje na rynkach globalnych, to nie jedyny czynnik stojący za dzisiejszą aprecjacją złotego. Proces ten został wsparty też przez wzrost kursu EUR/USD powyżej 1,40 dolara z 1,3911 wczoraj na zamknięciu. Wzrost o tyle istotny, że zanegował wcześniejsze podażowe sygnały, co zwiększa szanse na kontynuację tego ruchu w kolejnych dniach. Jest szansa, że tradycyjnie przełoży się to na umocnienie złotego. Przynajmniej w relacji do dolara. Sytuacja techniczna na USD/PLN w największym bowiem stopniu sprzyja realizacji takiego scenariusza.
Wsparciem dla polskiej waluty, aczkolwiek już o ograniczonym znaczeniu, były opublikowane dziś przez Główny Urząd Statystyczny dane o produkcji i cenach producentów. W lutym produkcja wzrosła o 10,7% R/R (prognoza: 9,9% R/R), natomiast inflacja PPI przyspieszyła do 7,3% z 6,2% R/R (prognoza: 6,7% R/R).
Spadek USD/PLN poniżej 2,90 potwierdził wcześniejsze wnioski płynące z analizy technicznej, że dominującą tendencją na tej parze jest trend boczny 2,83-2,94 zł. O zmianie układu sił możemy mówić natomiast w przypadku EUR/PLN. Zwrot z poziomu listopadowych maksimów (4,1031 zł), a następnie silny spadek zakrywający ponad połowę wczorajszej białej świecy na wykresie dziennym, sugeruje koniec tendencji wzrostowej i możliwe spadki. Podobnej tezy nie można postawić jeszcze w przypadku CHF/PLN. Dopiero zdecydowany powrót poniżej 3,20 zł, będzie pierwszym podażowym sygnałem.