Naszą walutą nie wstrząsnęło zbytnio zamieszanie z portugalskim Banco Espirito Santo, ani też zapiski, jakie napłynęły z FED - bo nie wskazały na możliwość przyspieszenia terminu pierwszej podwyżki stóp procentowych w USA.
Tak naprawdę scenariusz dla złotego można oprzeć o jedną kwestię - politykę, jaką będzie prowadził amerykański FED w najbliższych miesiącach. Systematyczna poprawa na rynku pracy powinna dać wyraźniejszy impuls do wzrostu inflacji, która swoją drogą już zaczyna już odbijać w górę. Na razie jednak retoryka prezentowana przez Janet Yellen i jej najbliższe otoczenie, pozostaje niezmienna.
Rynek wprawdzie zauważa głosy obozu „jastrzębi”, do których dołączają kolejni członkowie FOMC (ostatnio o konieczności szybszej podwyżki mówił James Bullard), ale nie wierzy w to, że „jastrzębie” zdołają szybko zbudować większość konieczną do przeforsowania zmian. Być może „gołębia” Yellen ma rację – tego nie wiemy. Ale jeżeli jest w błędzie i okaże się, że FED będzie musiał nadgonić stracony czas, decydując się na serię podwyżek stóp procentowych w krótkim okresie, to może się okazać, że lata 2015-16 będą słabe dla rynków wschodzących, a zatem także dla złotego.
Opublikowane w minioną środę zapiski z czerwcowego posiedzenia FED nie wniosły nic nowego. Co ciekawe członkowie tego gremium zauważają poprawę na rynku pracy, ale nie dostrzegają presji płacowej. Pytanie, zatem, czy Janet Yellen, przemawiająca w najbliższą środę w Kongresie z okresowym raportem nt. stanu gospodarki będzie w stanie przekonać inwestorów do tego, że jej spojrzenie na kwestie inflacyjne zaczyna się zmieniać. Wątpliwe – zwyczajowo raporty dla Kongresu są dość zachowawcze.
Czy zatem można oczekiwać jakichś zmian po spotkaniu FED w końcu lipca (29-30.07)? Nie można wykluczyć, że dojdzie wtedy do jakichś, drobnych zmian w tekście komunikatu, które dadzą rynkom nieco pola do spekulacji przed wrześniowym posiedzeniem i corocznym spotkaniem w Jackson Hole w końcu sierpnia na które zapraszani są też szefowie innych banków centralnych.
Niemniej dolar może zacząć się wyraźniej umacniać dopiero na przełomie sierpnia i września, co nie pozostanie bez wpływu na złotego. Teoretycznie nasza waluta powinna mieć nadal wsparcie ze strony „gołębiej” polityki Europejskiego Banku Centralnego, tyle, że nie można wykluczyć, że ECB nie będzie aż tak skłonny do dalszego radykalnego luzowania. Z kolei we wrześniu nasza RPP może zdecydować się na obniżkę stóp procentowych, chociaż na razie z ust jej przedstawicieli padają słowa zaprzeczające tej tezie...