Podatki w firmie
Zmiany ustawy VAT - część I
Po roku obowiązywania nowej Ustawy VAT, w dniu 17 maja prezydent podpisał
jej pierwszą nowelizację. Zmiana uVAT wprowadza nowości na wielu różnych
płaszczyznach, począwszy od zmian technicznych i porządkowych po rzeczywiście
istotne, mające wpływ na konstrukcję poszczególnych przepisów. Wydaje się
jednak, iż zmiany te mają bardzo ostrożny charakter i w rzeczywistości odzwierciedlają
obraz istniejącej sceny politycznej. Poniżej rozpoczynamy omówienie istotniejszych
kwestii uchwalonej nowelizacji uVAT, mając nadzieję, iż będzie to przyczynkiem
dalszej dyskusji nad przedmiotową regulacją.
Dostawa towarów reklamacyjnych oraz prezentów małej wartości
Dostawa towarów reklamacyjnych oraz małej wartości - od 1 czerwca przekazanie
drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości
i próbek nie jest dostawą w rozumieniu podatku VAT.
Wprowadzona od 1 czerwca nowelizacja Ustawy VAT zmienia art. 7 ust 3 w dotychczasowym
brzmieniu: 'Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów
o małej wartości i próbek, jeżeli ich przekazanie (wręczenie) wiązało się
bezpośrednio z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.' na
następujący:
'Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów
reklamowych i informacyjnych, prezentów małej o wartości i próbek'.
Należy zauważyć, iż po pierwsze przepis ten został rozszerzony o nieopodatkowaną
możliwość przekazywania materiałów reklamowych i informacyjnych, które najczęściej
mają formę folderów, ulotek czy też katalogów zawierających wszelkie informacje
o towarach czy usługach, bez względu na ich wartość, o ile ich funkcją jest
reklama lub informacja. Po drugie, w omawianym przypadku nie jest istotne
kto jest odbiorcą takich materiałów jak i to czy ich przekazanie wiąże się
bezpośrednio z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Powyższe jest
tym ważniejsze, że wcześniejsza Ustawa pozostawiała wątpliwość czy omawiane
wydanie materiałów należy kwalifikować jako dostawę opodatkowaną podatkiem
VAT czy też nie. Obrazując powyższe można stwierdzić, iż samo wydanie przedmiotowych
materiałów reklamowych niezależnemu podmiotowi zajmującemu się ich dystrybucją,
będzie rodzić obowiązek naliczenia podatku VAT wyłącznie z tytułu wykonanej
usługi, nie zaś wobec wydania materiałów reklamowych i informacyjnych.
Również inaczej została zdefiniowana dostawa odnosząca się do prezentów
o małej wartości, w miejsce wcześniejszego art. 7 ust 4, 5 i 6 Ustawy wprowadzono
przepis, określający, że towarem o małej wartości są towary przekazywane
jednej osobie o łącznej wartości nie przekraczającej w roku podatkowym 100
zł pod warunkiem prowadzenia imiennej ewidencji tych osób - ust 4 pkt 1.
W przypadku braku ewidencjonowania przekazywanych prezentów o małej wartości,
obowiązek w podatku VAT nie powstanie wyłącznie, gdy jednostkowa cena nabycia
towaru lub jego jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 5 zł. Wskazany
art. 7 ust 4 pkt 2 Ustawy nie wskazuje jednak, czy w przypadku przekazywania
prezentów o małej wartości poniżej 5 zł i braku posiadania imiennej ewidencji
zastosowanie będzie mieć również ograniczenie wynikające z limitu kwoty
100 zł liczonej za cały okres roku podatkowego.
Także w przypadku 'próbki' ustawodawca zrezygnował z terminu 'najmniejszą
ilość towaru pobraną z dużej partii', na rzecz 'niewielką ilość towaru
reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów', prezentując
w ten sposób zdecydowanie bardziej racjonalne stanowisko - art. 7 ust 7.
Podatnik podatku VAT - zm. VAT cd
Menedżer prowadzący działalność gospodarczą w zakresie zarządzania może
być podatnikiem podatku VAT, w przypadku gdy ponosi on odpowiedzialność
za swoje działania względem osób trzecich.
Zmianie uległ również często krytykowany art. 15 ust 3 pkt 3 określający
kiedy świadczenie usług nie jest uznawane za samodzielnie wykonywaną działalność
gospodarczą. Wprowadzona zmiana rozszerza zakres o usługi zarządzania tzw.
kontrakty menedżerskie odsyłając do art. 13 pkt 9 uPIT. Istotną zmianą jest
doprecyzowanie warunków odpowiedzialności umownej zleceniobiorcy względem
zleceniodawcy. W sytuacji, gdy zleceniobiorca odpowiada wyłącznie wobec
swego zleceniodawcy i zarazem nie odpowiada wobec osób trzecich, Ustawa
VAT zleceniobiorcę nakazuje traktować jako nie posiadającego statusu podatnika
VAT. Powyższe wskazuje na domniemanie uznania takiej osoby jako quasi pracownika
lub podmiot nie będący przedsiębiorcą, a zatem nie posiadający prawa do
pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony. Przepis ten ma istotne
znaczenie we wszystkich sytuacjach, w których Spółki powierzając do wykonania
określone czynności osobie fizycznej, ponosża ryzyko zarzutu nieuprawnionego
odliczenia podatku naliczonego.
Porządkową zmianą jest użycie przez ustawodawcę terminu 'urząd celny
określony w przepisach celnych' zamiast wcześniejszego 'urząd celny
wyjścia wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty' - art. art. 19 ust 6.
Podstawa opodatkowania - art. 29 - zm. VAT cd
Dotacja zwiększa obrót w podatku VAT wyłącznie w przypadku, gdy ma bezpośredni
wpływ na cenę towarów lub usług.
W przeciwieństwie do wcześniejszego przepisu Ustawy, który wprost nakazywał
uznawać za obrót otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym
charakterze, obecnie obrót zwiększa się o wartość dotacji, subwencji czy
dopłat, jeżeli mają one bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów
lub usług pomniejszonych o kwotę podatku należnego. We wskazanym przepisie
istotne jest po pierwsze, że otrzymanie samej dotacji nie stanowi obrotu,
po drugie, musi istnieć bezpośredni wpływ na cenę towarów lub usług przez
tak otrzymaną dotację. Oznacza to, że nie mieszczące się w tym zakresie
przypadki otrzymanych dotacji, subwencji czy dopłat nie będą zwiększać obrotu
podatnika.
Zmodyfikowano również definicję obrotu w przypadku importu usług. W odróżnieniu
do wcześniejszej definicji, obecnie obrót jest dodatkowo pomniejszany o
wartość usługi wliczonej do podstawy opodatkowania dla WNT. Oczywiście tak
jak i wcześniej obrót pomniejsza się również o kwotę, która zwiększa wartość
celną importowanego towaru albo gdy podatek został rozliczony przez usługodawcę.
Dokumentowanie WDT - zm. VAT cd
Od 1 czerwca podatnicy dla skorzystania z 0% stawki podatku VAT w ramach
wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, nie są każdorazowo zobowiązani do
posiadania dokumentów potwierdzających przyjęcie towaru przez nabywcę.
Niestety postulowane zmiany dot. obowiązków dokumentowania WDT nie znalazły
w pełni odzwierciedlenia w obecnej noweli. Powyższe powoduje, że jak wcześniej
dokumentowanie to, w odróżnieniu do innych państw UE, ma mocno sformalizowany
charakter i co gorsza częściowo pozostawione jest uznaniowej ocenie organów
podatkowych. Niestety zmianą taką nie jest porządkowe zastąpienie wcześniejszej
'kopii faktury dostawy' obecną 'kopią faktury'- art. 42 ust 3 pkt 2 ze wzgl.
na fakt, że jest to wyłącznie zmiana porządkowa. Istotne znaczenie ma natomiast
wyeliminowanie jako podstawowego obowiązku posiadania dokumentów potwierdzających
przyjęcie towaru dla uznania dostawy za WDT. Obecnie dokumenty takie są
konieczne jedynie w sytuacji wątpliwości co do faktu dostarczenia towaru
- art. 42 ust 11 pkt 4. Jednak mając na uwadze praktykę organów podatkowych,
należy podkreślić, iż przepis ten jest nieostry i dający możliwość oceny
przez fiskusa.
Wierzytelności nieściągalne czyli złe długi - zm. VAT cd
Odzyskanie zapłaconego podatku VAT od nieściągalnych wierzytelności jest
zdecydowanie trudniejsze aniżeli zaliczenie zapłaconego podatku CIT do kosztów
podatkowych.
Bez wątpienia najbardziej oczekiwaną zmianą przez przedsiębiorców była zmiana
odnosząca się do możliwości odzyskiwania zapłaconego podatku należnego w
stosunku do nieściągalnych wierzytelności. W sytuacji, gdy nierzetelny kontrahent
wykazuje podatek naliczony do odliczenia, sprzedawca musi odprowadzić podatek
pomimo braku otrzymania zapłaty. Dlatego też stosowanym na bazie VI Dyrektywy
VAT rozwiązaniem jest mechanizm, który umożliwia w takim przypadku rozliczenie
tak zapłaconego podatku należnego poprzez korektę tego podatku. Istniejące
w krajach UE rozwiązania są mocno zróżnicowane w sposobie przyznania tejże
ulgi, promującej rzetelnych przedsiębiorców. Zastosowane w nowelizacji uVAT
rozwiązanie potwierdza jedynie skrajnie fiskalne stanowisko naszego ustawodawcy.
Podstawowym warunkiem jest bowiem konieczność zakwalifikowania takiej wierzytelności
za nieściągalną w rozumieniu uCIT. Dodatkowymi, a koniecznymi warunkami
są przykładowo wymienione:
-
dostawa towarów lub świadczenie usług musiało mieć miejsce na terytorium
kraju,
-
kontrahent wierzyciela nie może być w stanie upadłości lub likwidacji,
-
na dzień dokonywania korekty zarówno wierzyciel i dłużnik są zarejestrowanymi
podatnikami VAT czynnymi,
-
od daty wystawienia faktury będącej podstawą korekty nie upłynęło 5
lat, licząc od początku roku w którym wystawiono fakturę,
-
wierzyciel zawiadomił dłużnika o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnej,
a dłużnik w ciągu 28 dni od daty otrzymania zawiadomienia nie uregulował
tej należności,
-
dokonując korekty podatku należnego, podatnik zobowiązany jest zawiadomić
urząd skarbowy oraz swego dłużnika o tak dokonanej korekcie,
-
pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem nie mogą występować powiązania
personalne lub kapitałowe.
Nie można mieć wątpliwości, iż tak zaostrzone przepisy w dużej mierze pozostaną
w praktyce martwe, co powoduje konieczność poszukiwania innych rozwiązań
zmierzających do uchronienia przedsiębiorców przed obowiązkiem zapłaty podatku
od nieściągalnych wierzytelności.
Jacek Dobrucki
