Obserwacje prowadzono przez trzy lata podczas niedawnej końcówki jedenastoletniego cyklu aktywności słońca. Użyto do tego najnowocześniejszego sprzętu, zapewnia współautorka badań, profesor Joanna Haigh z brytyjskiego uniwersytetu UCL:
"Po raz pierwszy w historii mamy dokładną analizę całego promieniowania słonecznego od częstotliwości rentgenowskich, ultrafiolet i światło widzialne do podczerwieni. Mamy te dane z obserwującego słońce satelity SORCE"
Okazało się, że pod koniec cyklu aktywności słońca gwałtownie zmniejszyło się promieniowanie ultrafioletowe, wzrosła natomiast ilość światła widzialnego. Oznacza to, że choć całość promieniowania słonecznego ogólnie słabnie, światła widzialnego jest więcej, a to dodatkowo ogrzewa dolne części atmosfery.
Te paradoksalne wyniki potwierdzają niezależne obserwacje. Zdaniem naukowców nowe dane są prowizoryczne, ale trzeba je uwzględnić w badaniach klimatu. Pracę zatytułowaną "Niespodzianki ze słońca" publikuje prestiżowy tygodnik Nature.
