Niewidomi i słabowidzący jednak oceniają, że w praktyce to prawo jest nadal trudno wyegzekwować, bo społeczeństwo ma zbyt małą wiedzę na temat obowiązujących przepisów. Brakuje też świadomości, jak ważna jest rola psa towarzyszącego lub przewodnika w codziennym życiu osoby niepełnosprawnej.
Izabela Budzyńska niedawno rozpoczęła przygotowanie młodego psa do roli przewodnika dla niewidomego. Trenerka i opiekunka psa tłumaczy, że to nie jest zwykły czworonóg. Pies musi mieć bardzo spokojny i zrównoważony charakter. Nie może byc argesywny, i nie powinien bać się nagłych zdarzeń ani odgłosów. Musi umieć się skoncentrować na poleceniach trenera, a potem swojego pana. W wieku kilku miesięcy pies przechodzi socjalizację, gdzie musi nauczyć się reagować na polecenia i wypracować podstawowe zachowania potrzebne we współpracy z osobą niepełnosprawną. Potem przechodzi dalsze specjalistyczne szkolenie.
Izabela Budzyńska podkreśla, że pies przewodnik lub asystent osoby niepełnosprawnej nie powinien być zaczepiany, głaskany, ani karmiony przez jakiekolwiek obce osoby. Zdekoncentrowenie takiego psa w czasje jego pracy może być niebezpieczne dla osoby, której pies pomaga.
W Polsce działa kilka fundacji i stowarzyszeń, które przygotowują psy do roli przewodników lub asystentów pomagających niepełnosprawnym. Pies może aktywnie pracować dla osoby niepełnosprawnej około 8 -10 lat.