1 sierpnia 1945 roku, w pierwszą rocznicę wybuchu powstania, został aresztowany przez UB. Zwolniony po miesiącu, stanął na czele tzw. Centralnej Komisji Likwidacyjnej AK. Zwrócił się do AK-owców z apelem o ujawnienie się i skorzystanie z amnestii. W wyniku jego apelu ujawniło się około 50 tysięcy członków podziemia.
W lutym 1949 roku został ponownie aresztowany. Poddano go długotrwałemu śledztwu, w czasie którego był torturowany. Próbowano na nim bezskutecznie wymusić zeznania obciążające generała Augusta Fieldorfa. W 1953 roku został skazany na karę dożywotniego więzienia. Na wolność wyszedł w wyniku amnestii w 1956 roku, a rok później został zrehabilitowany. Uzyskał stopień generała brygady LWP. Zmarł 4 maja 1988 roku.