"Cud nad Wisłą", "osiemnasta decydująca bitwa w dziejach świata" - takimi słowami zwykło się określać tę bitwę. I rzeczywiście zwycięstwo Polaków w walce z o wiele liczniejszymi siłami przeciwnika było cudem mówi rotmistrz Andrzej Michalik - prezes Stowarzyszenia Miłośników Kawalerii I Pułku Ułanów Krechowieckich. Rozmówca IAR podkreślił, że naprzeciwko bardzo dobrze wyszkolonej armii rosyjskiej stanęła słabo wyszkolona i uzbrojona armia polska. Nasze siły składały się najczęściej z młodych ochotników w wieku od 16 do 19 lat.
Rotmistrz Michalik wspomniał też bohaterów Bitwy Warszawskiej. Jednym z ważniejszych jest ksiądz major Ignacy Skorupka, który zatrzymał młodych żołnierzy, cofających się przed naporem Bolszewików, a następnie poprowadził ich do ataku. Równie wielka jest rola porucznika Stanisława Matarewicza i generała Józefa Hallera, dowódcy linii obrony. Rotmistrz Michalik podkreślił również doniosły wkład marszałka Józefa Piłsudskiego, który po zwycięstwach w Radzyminie i Ossowie wyprowadził kontruderzenie znad Wieprza.
W lutym 1919 roku Wojsko Polskie stanęło na Wołyniu na drodze bolszewickiej ofensywy na zachód. W 1920 roku operacja naczelnego wodza Józefa Piłsudskiego w sojuszu z siłami ukraińskimi pod wodzą Semena Petlury doprowadziła do zdobycia Kijowa. Potem nastąpił atak bolszewików, którzy klęskę ponieśli dopiero w Bitwie Warszawskiej 13-15 sierpnia.
