Profesor Elżbita Tarkowska socjolog PAN powiedziała, że nie ma w Polsce głodu, ale są regiony, gdzie ubóstwo i niedostatki w żywieniu dzieci są powodem opóźnień edukacyjnych i problemów w dorosłym życiu - brak szans i bieda jest dziedziczna. Problemy wynikajace z niedożywienia najostrzej widać wsród dzieci wiejskicj, zwłaszcza we wsiach popegeerowskich.
Profesor Tarkowska podkreśliła, że pomoc społeczna i wiele organizacji pozarządowych stara się uzupałniać braki w żywieniu dzieci, ale bardzo często dożywianie odbywa się w sposób naruszający godność potrzebujących: zdarza się wydawanie innych posiłków dzieciom dożywianym i tym, których rodzice płacą za obiady. Często posiłki z pomocy społecznej wydawane są osobno, a dzieci, które z nich korzystają, w miastach bywają przezywane mopsami, lub dziećmi MOPS-u czyli miejskich ośrodków pomocy społecznej.
To, jak w szkole jest zorganizowana pomoc żywieniowa dla potrzebujących dzieci, wiele zależy od dyrekcji i szkolnego pedagoga, który powinien zwracać uwagę na sytuację poszczególnych uczniów. W miarę potrzeb pedagog powinien organizować pomoc lub wskazać rodzicom, jak mogą się o nią postarać.
Według badań Banków Żywności w sześciu na dziesięć szkół gimnazjalnych i podstawówek są uczniowie potrzebujący wsparcia żywnościowego. Jednak cztery na każde 10 szkół nigdy nie starało się o pozyskanie środków na dożywianie uczniów.
