O szóstej rano, 72 godziny po przywiezieniu do domu opieki w Udine, a trzy miesiące po orzeczeniu Sądu Najwyższego, Eluana Englaro po raz pierwszy nie otrzymała pożywienia. W ten sposób zaczął się drugi etap drogi, którą lekarze opracowali wspólnie z prawnikami, a na końcu której jest śmierć. Dobra śmierć, jak zapewnia ojciec kobiety, który uzyskał na to zgodę sądu na podstawie zapewnień, że córka nigdy nie zgodziłaby się na sztuczne utrzymywanie jej przy życiu. Nie wiadomo, jak długo potrwa agonia Eluany, która zapadła w śpiączkę 17 lat temu po wypadku samochodowym.
Nie wiadomo też, czy parlament zdąży przyjąć ustawę, która mogłaby ocalić jej życie. Ustawa ta przewiduje zakaz przerywania karmienia i pojenia osób, które nie są w stanie same tego zrobić. Rząd przyjął wczoraj dekret w tej sprawie, lecz prezydent republiki odmówił jego podpisania. Zgodził się natomiast na skierowanie projektu do parlamentu.
