Pierwszą, bo już w 1956 roku, wolną sobotą, cieszyła się załoga fabryki maszyn do pisania "Olivetti". W 1961 wywalczyli ją sobie pracownicy banków, a dwa lata później energetycy. W 1969 kolej przyszła na wszystkich pozostałych, urzędników i robotników wielkiego przemysłu z Fiatem na czele.
Czterdziestogodzinny tydzień pracy był owocem starań związków zawodowych, walczących wówczas pod hasłem "Krótsza praca, lecz dla wszystkich", ale również sprzyjającej koniunktury. Był to okres włoskiego boomu gospodarczego, gdy wzrost produktu krajowego brutto wynosił 6-7 procent rocznie.
Wolny weekend radykalnie odmienił życie Włochów. Dzięki dobrym zarobkom nawet robotnicy mogli sobie pozwolić nie tylko na samochód, ale także na domek za miastem. Z perspektywy obecnego kryzysu patrzy się na ten okres jak na złote czasy.
