Szefowa londyńskiego wydawnictwa Kontra twierdziła, że pozwani bezprawnie w 1997 roku opracowali i wydali teksty Mackiewicza w książce "Katyń - zbrodnia bez sądu i kary". Prawa autorskie po pisarzu, który zmarł w Niemczech w 1985 roku odziedziczyła towarzyszka jego życia Barbara Toporska, która z kolei zapisała je Ninie Karsov-Szechter.
Sędzia Anna Błażejczyk w uzasadnieniu do wyroku wyjaśniała, jednak że pierwszą osobą , która może wydać zgodę na publikację teksów Mackiewicza w Polsce, które nie były wcześniej wydane, była jego córka Halina.
Sędzia Anna Błażejczyk wyjaśniała, że Nina Karsov-Szechter nie chciała publikować tej książki Mackiewicza więc nie poniosła strat z powodu wydania tego tomu przez inne osoby. Natomiast polscy wydawcy również, nie osiągnęli zysków z publikacji ponieważ zarobione pieniądze przeznaczone zostały na budowę cmentarzy katyńskich.
Sędzia dowodziła równocześnie, że sam Mackiewicz chciał by jego teksty były znane i czytane w Polsce po upadku systemu komunistycznego.
Wyrok z zadowoleniem przyjęła adwokat Ewa Szelchauz reprezentująca Jacka Trznadla i wydawcę książki Marcina Dybowskiego. Dodała, że dla rozpowszechnienia wiedzy o zbrodni katyńskiej książka ta powinna zostać wpisana nawet do lektur szkolnych.
W książce znajdują się relacje Mackiewicza z pierwszej ekshumacji grobów katyńskich w 1943 roku oraz jego teksty publicystyczne drukowane w zachodniej prasie.
Pełnomocnik Niny Karsov-Szechter, mecenas Andrzej Lagut zapowiedział apelację.
IAR
