Jan Zakrzewski urodził się 24 lutego 1920 roku. Ukończył wydział administracji Akademii Nauk Politycznych w Warszawie. Walczył w kampanii wrześniowej w 1939 roku, uczestniczył w kampanii norweskiej 1940. Był oficerem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Został odznaczony Krzyżem Walecznych.
Jan Zakrzewski był współpracownikiem tygodnika "Po prostu", felietonistą "Głosu Pracy", redaktorem w wydawnictwie "Czytelnik". Od 1957 roku pracował dla Telewizji Polskiej. Był korespondentem Polskiego Radia i Telewizji Polskiej w Paryżu (1961-1967) oraz w Nowym Jorku (1972-1976).
Jan Zakrzewski tłumaczył prozę Hemingwaya, Caldwella, Steinbecka (Tortilla Flat), Wouka, Mailera (Nadzy i martwi). Jest autorem około 10 książek reportażowych i opowiadań.
Był laureatem wielu nagród dziennikarskich (m.in. "Złotego Mikrofonu", 1971). Był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i PEN-Clubu. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1975) i Złotym Krzyżem Zasługi (1973).
