Szeregowy Udaj Abdullah jest jednym z 50 tysięcy irackich żołnierzy i policjantów skierowanych w czerwcu na ulice Bagdadu w celu zapewnienia bezpieczeństwa w mieście, ale nie sądzi, aby jego misja miała jakiś sens.
Kryjąc się w cieniu przed południowym skwarem, iracki żołnierz mówi, że bagdadzką ulicą rządzą bojowcy rywalizujących z sobą partii szyickich i sunnickich, które zasiadają w parlamencie.
"Aresztujemy wielu bandytów, ale następnego dnia wychodzą na wolność. Zawsze okazuje się, że należą do Armii Mahdiego, Brygady Badr albo Partii Islamskiej. Po co więc tu czuwamy?" - pyta.
Partia Islamska to najsilniejsza partia arabskich sunnitów, a Brygada Badr jest przybudówką najsilniejszej partii szyickiej, Najwyższej Rady Rewolucji Islamskiej w Iraku (SCIRI).
Armia Mahdiego to z kolei milicja podporządkowana radykalnemu duchownemu szyickiemu Muktadzie as-Sadrowi. Amerykańscy dowódcy i dyplomaci uważają Muktadę i jego bojówki za jedno z największych zagrożeń dla bezpieczeństwa Iraku.
Dwa lata temu Armia Mahdiego wszczęła dwie krwawe rebelie przeciwko wojskom koalicyjnym w szyickiej części Bagdadu, Mieście Sadra, i w szyickich świętych miastach Nadżafie i Karbali. Jednak obecnie zwolennicy Muktady wchodzą w skład szyickiego bloku w parlamencie i mają tam przeszło 30 z 275 mandatów, a w rządzie kontrolują pięć ministerstw: handlu, oświaty, rolnictwa, transportu i zdrowia.
W niedzielę zamaskowani bojówkarze urządzili polowanie na sunnitów w jednej z dzielnic Bagdadu i zabili około 50 osób. Sunnici oskarżyli o ten pogrom Armię Mahdiego, ale Muktada oświadczył, że to nieprawda i wezwał do spokoju i jedności. Szwagier Muktady i jego bliski współpracownik, Rijad an-Nuri, powiedział zaś: "Gdyby Armia Mahdiego chciała włączyć się do walki, Irak stałby się krwawą łaźnią".
Wielka operacja antyterrorystyczna, w której uczestniczy szeregowy Udaj Abdullah, trwa od końca maja, ale przemoc w Bagdadzie zamiast osłabnąć, jeszcze się nasiliła.
Wielu mieszkańców stolicy podziela wątpliwości Abdullaha co do sensu akcji, opatrzonej kryptonimem "Razem do przodu", prażąc się w 50-stopniowym upale w korkach przed niezliczonymi posterunkami kontrolnymi. Sznury pojazdów przed zaporami ulicznymi tylko się wydłużyły, ale zamachy bombowe i inne ataki nie ustały.
"Te nasze posterunki powodują tylko olbrzymie zatory uliczne, nic więcej" - powiedział Abdullah.
Wskazując na gigantyczną kolumnę samochodów unieruchomioną na moście Senaka łączącym dwa brzegi Tygrysu w centrum miasta, żołnierz wyznał: "Stoję tutaj, ale nie mam najmniejszej ochoty, aby tu być".
Raed Abd al-Hafud Salim, porucznik bagdadzkiej drogówki jest równie cyniczny.
Hafud dyżuruje w betonowej budce na środku ruchliwego skrzyżowania w zamożnej dzielnicy Mansur. Przed jego oczami codziennie przesuwają się dziesiątki pojazdów z obwieszonymi bronią mężczyznami.
"Nie wiem, kim są ci ludzie. Nie mogę ich zatrzymać, bo oni bez zmrużenia oka kierują lufy w moją stronę" - mówi porucznik.
Każdego ranka, gdy rozpoczyna służbę w swojej małej budce, znajduje na ulicy łuski po nabojach.
"Nie wiem, skąd są. W tym kraju broń nosi każdy, od ochroniarzy ministrów i deputowanych po ochroniarzy z prywatnych firm bezpieczeństwa. Jak mam odróżnić ich wszystkich od rebeliantów i milicjantów?" - żali się porucznik.
Hafud powiedział, że niedawno ochroniarze zaczęli strzelać w powietrze, aby utorować drogę konwojowi wiozącemu jednego z ministrów. Gdy zwrócił im uwagę, jeden z ochroniarzy puścił serię z kałasznikowa tuż nad jego głową.
"Powiedział mi: +Kim ty jesteś, żeby tak się odezwać? To ja jestem państwem!". (PAP)
xp/ ap/
6432 pr. arch.
14:48 06/07/12
