Polacy cierpiący na chorobę Leśniowskiego- Crohna, przewlekłe schorzenie jelit o nierzadko bardzo przykrym przebiegu, uzyskają od grudnia lepsze możliwości leczenia - ogłosiła we wtorek w Warszawie prof. Grażyna Rydzewska, konsultant krajowy w dziedzinie gastroenterologii.
Będzie to skutkiem wprowadzenia przez Narodowy Fundusz Zdrowia dwóch programów dotyczących leczenia farmakologicznego osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna - tłumaczyła prof. Rydzewska na konferencji prasowej.
Jak przypomniała, decyzję o wprowadzeniu tych programów podjął 5 listopada ówczesny prezes NFZ, Andrzej Sośnierz; realizacja programów rozpocznie się 1 grudnia.
W jej efekcie Polacy cierpiący na chorobę Leśniowskiego-Crohna uzyskają bezpłatny dostęp do nowoczesnych i skutecznych leków. Chodzi o substancje: infliksymab, budesonid i adalimumab. Dorośli uzyskają bezpłatny dostęp do wszystkich trzech, dzieci zaś - do infliksymabu.
Leki te, choć od dawna dostępne na polskim rynku, są bardzo drogie. Przykładowo leczenie budesonidem to miesięczny wydatek rzędu 500 zł, nie każdego chorego na to stać - zwróciła uwagę prof. Rydzewska.
Zaznaczyła, że nie chodzi o wciągnięcie infliksymabu, budesonidu i adalimumabu na listy leków refundowanych, lecz o stosowanie tych trzech substancji w leczeniu szpitalnym, finansowanym przez NFZ w ramach programów lekowych.
Na chorobę Leśniowskiego-Crohna cierpi 5 tys. Polaków. To ciężkie schorzenie o nieznanej przyczynie. Dotyka najczęściej ludzi młodych - w wieku 20-40 lat. Wśród pacjentów jest też sporo dzieci. Od chwili pojawienia się pierwszych symptomów choroby do jej zdiagnozowania może minąć nawet 5 lat. U chorych występuje stan zapalny jelit.
Nazwa choroby pochodzi od nazwisk dwóch lekarzy - prof. Antoniego Leśniowskiego z Warszawy i dr. Burilla Crohna z Nowego Jorku - którzy na początku XX wieku opisali charakterystyczne zmiany zapalne w końcowym odcinku jelita cienkiego.
W przebiegu choroby Leśniowskiego-Crohna system immunologiczny atakuje zdrowe komórki własnego ciała pacjenta, doprowadza do przewlekłego stanu zapalnego, powoduje owrzodzenia i bliznowacenia. Stan zapalny obejmuje wszystkie warstwy ściany jelita.
Choroba może dotyczyć każdego odcinka przewodu pokarmowego - najczęściej obejmuje końcowy odcinek jelita cienkiego i początkowy odcinek jelita grubego. Objawy choroby to np.: bóle brzucha, biegunki, krwiste stolce, zmniejszenie się masy ciała i ropnie w okolicach odbytu. Wielu pacjentów cierpi z powodu przetok. Przetoki to tunele drążące okoliczne tkanki i narządy w kierunku skóry - często jedynym skutecznym leczeniem jest wtedy zabieg operacyjny.
Przebieg choroby jest przewlekły. U wielu pacjentów obserwuje się naprzemienne okresy zaostrzeń i remisji, jednak często objawy występują stale i powodują inwalidztwo. (PAP)
jp/ ls/
