Senat nie zgłosił poprawek do ustawy o ratyfikacji poprawki do Konwencji z Espoo, która dotyczy zasad planowania inwestycji mogących oddziaływać na środowisko nie tylko w kraju, w którym instalacja powstaje, ale też poza jego granicami.
W środę za przyjęciem ustawy bez poprawek opowiedziało się 84 senatorów, żaden nie był przeciw, a trzech wstrzymało się od głosu.
Polska ratyfikowała międzynarodową konwencję w czerwcu 1997 r. Weszła ona w życie we wrześniu 1997 r. W 2001 r. wprowadzono do konwencji pierwszą poprawkę, a w 2004 r. drugą. Przyjęta ratyfikacja dotyczy tej ostatniej.
Poprawka rozszerza możliwość udziału kraju narażonego na emisję w opracowywaniu transgranicznej oceny oddziaływania na środowisko już na początkowym etapie - ustalania zakresu dokumentacji przygotowywanej podczas oceny. Poprawka modyfikuje też załącznik do konwencji, znajduje się w nim lista przedsięwzięć, które muszą być objęte transgraniczną oceną oddziaływania na środowisko.
Według rządu zmiana pozwoli na przyspieszenie procedury przygotowania ocen oddziaływania na środowisko, ponieważ uwagi i wnioski kraju narażonego na wpływ planowanej inwestycji będą uwzględniane na pierwszym etapie opracowywania dokumentacji.
Poprawka wejdzie w życie, gdy ratyfikuje ją ponad trzy czwarte stron konwencji.
Według informacji Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska obecnie prowadzone są 23 postępowania, w których Polska jest stroną narażoną na oddziaływanie oraz 22, w których to u nas mają powstać instalacje, które będą oddziaływały na środowisko w innych krajach.
Na liście przedsięwzięć wymagających oceny są duże rafinerie ropy naftowej, elektrownie cieplne, reaktory jądrowe, instalacje do produkcji, wzbogacania przerobu i magazynowania paliw jądrowych, huty, instalacje do wydobywania i przerobu azbestu oraz kombinaty chemiczne. Ponadto znajdują się tu: autostrady, drogi szybkiego ruchu, duże trasy kolejowe i lotniska, rurociągi naftowe i gazociągi, porty handlowe i śródlądowe, zapory i zbiorniki wodne.
Konwencja z Espoo obejmuje też spalarnie lub składowiska toksycznych i niebezpiecznych odpadów, wydobywanie i zasilanie wód gruntowych, wytwórnie papieru, kopalnie i zakłady przeróbki węgla oraz rud metali, morskie platformy wydobywcze, magazyny ropy naftowej, produktów petrochemicznych i chemicznych, a także wyrąb lasów na dużych powierzchniach.
Zgodnie z drugą poprawką w tym wyliczeniu mają znaleźć się też m.in. inwestycje związane z przesyłaniem wody między dorzeczami rzek, duże oczyszczalnie ścieków, fermy przemysłowego chowu drobiu i świń, linie energetyczne powyżej 220 kV i farmy wiatrowe. (PAP)
rbk/ drag/ gma/
