Zakończenie tygodnia, miesiąca i kwartału na GPW nie mogło być inne. Przez cały dzień mieliśmy do czynienia z dość leniwym handlem, ale obroty były duże (powyżej 1.3 mld zł), co jest wspólną cechą większości ostatnich sesji. WIG 20 zakończył sesję na sporym plusie (+1.38%), rosnąc zdecydowanie w ostatniej godzinie sesji przy dosyć biernej postawie podaży.
Uwaga rynku na otwarciu sesji była skupiona na handlu akcjami PGNiG, którego kurs po informacji o słabszym wyniku w 2005 (wobec 2004) szybko spadał i dopiero kontraatak kupujących na poziomie 3.90 zł uspokoił sytuację na rynku tej spółki. Przy okazji warto zauważyć, iż PGNiG wyrasta na spółkę numer jeden dla daytraderów operujących sporymi kapitałami ze względu na znakomitą płynność i wysoką jak na tak „ciężką” spółkę zmienność. Pomijając PGNiG, dzisiejszy handel niemal przez całą sesję potwierdzał raczej osłabienie rynku i trwającą od dłuższego czasu dystrybucję akcji, ale sprzedający jak na razie trzymają nerwy na wodzy, czekając być może na kolejne próby ataków byków. Końcówka sesja przyniosła diametralne odwrócenie nastroju i dopiero kolejne sesje przyniosą odpowiedź na pytanie czy był to optymizm wynikający z zakończenia kwartału, czy zebranie akcji przed kolejną falą wzrostową. Atmosfera wokół rynku raczej nie sprzyja hossie, ponieważ przedwyborcza nerwowość zamieniła się w powyborczą niepewność i
wydaje się, że bardziej energiczne wzrosty mogą nastąpić dopiero po rozwiązaniu coraz większej ilości niewiadomych, które fundują rynkowi politycy. Wśród spółek z WIG-20 najwięcej wzrosły kursy PKO BP (+2.27%), KGHM (+2.17%), Lotosu (+2.41%), Pekao S.A. (+2.86%). Jedyny spadek zanotowała Agora (-2.86%). Na szerokim rynku skalą wzrostów wyróżniły się Stalprofil (+8.52%) po informacji o zamiarze przejęcia kontroli nad spółką przez Mittal Steel, PEP (+7.44%), LZPS (+7.08%) oraz Redan (+4.76). Ostatnia z wymienionych spółek potwierdza akumulację, którą widać było na ostatnich sesjach, a dzisiejsza sesja na rynku notowań PEP-u może być zapowiedzią podobnego scenariusza dla tej spółki – wolumen obrotów był największy od czasu debiutu, a niemal 30-sto procentowy spadek kursu od ceny emisyjnej nie ma pokrycia w sytuacji fundamentalnej spółki.
W trakcie dzisiejszej sesji rynek podjął próbę zmierzenia się z oporem wynikającym z połowy złowróżebnej świecy z 28.09 (2510 pkt.), i była to próba udana, która jednocześnie oznacza nowy szczyt w cenach zamknięcia. Pomimo pogorszenia się nastrojów na rynku (np. baza na kontraktach terminowych i ostatni odczyt Wigometru), na razie indeks pozostaje w fazie kolejnej konsolidacji ograniczonej poziomami 2480-2550 pkt. Wybicie z tej konsolidacji powinno określić średnioterminowy kierunek rynku. Na wykresie liniowym można dopatrzyć się zwyżkującego klina, a raczej klinika i gdyby ta formacja miała zadziałać to na zakończeniu najbliższych sesji WIG 20 nie może zamknąć się powyżej 2522 pkt, a realizacją formacji będzie wybicie dołem. Rynek ciągle ma szansę na kolejne nowe szczyty, jednak dwie czarne świece z 20 i 28 września oraz negatywne dywergencje pojawiające się na oscylatorach średnioterminowych ostrzegają przed zbliżającą się dłuższą korektą techniczną i abstrahując od perspektywy najbliższych sesji taka
korekta wydaje się nieuchronna.
Na razie irracjonalny pesymizm graczy na rynku terminowym (ujemna baza dochodząca do 50 pkt.) zapowiada próbę kolejnego ataku na szczyt intraday już w przyszłym tygodniu. W przypadku realizacji takiego scenariusza można powiedzieć „do trzech razy sztuka” – jeżeli i tym razem podaż będzie górą rynek nie uchroni się przed większą niż do tej pory przeceną. Zamknięcie WIG-u 20 powyżej 2550 pkt. otworzy drogę przynajmniej do poziomu 2590 pkt. Abstrahując od rynku największych spółek wydaje się, że część krajowych inwestorów instytucjonalnych przygotowuje się na korektę tego segmentu rynku zajmując pozycję na rynku mocno przecenionych średnich i małych spółek, czego symptomem mogą być wyraźne wzrosty wolumenów obrotów, typowe dla długoterminowych dołków w przypadku niektórych walorów.