Tempo wzrostów z czwartku okazało się nie do utrzymania już następnego dnia, co zaowocowało realizacją zysków w popołudniowej części piątkowej sesji. Pytanie, które stawiają sobie obecnie wszyscy dotyczy długości rozpoczętej w piątek korekty oraz szans na kontynuację zwyżki w dłuższej perspektywie. Patrząc na dynamikę tendencji z ostatnich dwóch sesji minionego tygodnia można się spodziewać, że korekta powinna potrwać jeszcze dzień lub dwa, z drugiej jednak strony wydaje się mało prawdopodobne, aby zagraniczni inwestorzy i duże krajowe instytucje finansowe angażowały tak duży kapitał nie planując podtrzymać kursów na już osiągniętych poziomach. Wniosek stąd płynie taki, że korekta nie powinna być ani zbyt długa, ani zbyt głęboka. Choć trudno się spodziewać takiego szału zakupów, jaki obserwowaliśmy w czwartek i piątek wydaje się uzasadniona teza, że kursy będą utrzymywane na osiągniętych poziomach, a ewentualne spadki cen wykorzystywane będą do akumulacji walorów tworzących indeks Wig 20.
W zasadzie wnioskiem, że wszystko będzie zależało od intencji kapitału zagranicznego oraz aktywności krajowych inwestorów instytucjonalnych można by zakończyć dzisiejszy komentarz. Cóż bowiem zmieniło się w połowie poprzedniego tygodnia w sytuacji fundamentalnej naszego rynku, co uzasadniałoby napływ znaczących kapitałów na nasz rynek. Nie należy jednak zapominać, że ostatnie osłabienie złotego zwiększa relację zysku do ryzyka dla zagranicznego kapitału. Nawet zakładając utrzymanie kursów akcji na obecnym poziomie powrót złotówki do swojej poprzedniej wartości oznacza osiąganie zysków z zaangażowanego kapitału w ujęciu walutowym.
Jednak dla nas ważniejsza od odpowiedzi na pytanie o szanse na to, że wzrosty będą kontynuowane jest to, przez jak długi okres tendencja wzrostowa będzie podtrzymywana. Kluczem do odpowiedzi na pytanie o trwałość wzrostów jest poznanie źródeł pochodzenia zagranicznych środków finansowych. Tutaj najbardziej prawdopodobną tezą jest krótkoterminowa gra zagranicznych spekulantów wykorzystujących przejściowe osłabienie złotego, co pozwala oczekiwać realizacji zysków z akcji w połączeniu z rosnącą siłą złotówki. Innym możliwym wytłumaczeniem, szczególnie w połączeniu ze zmianami kursów jest przenoszenie środków z rynku instrumentów dłużnych w okresie ujemnych stóp zwrotu w ujęciu dolarowym. W tym przypadku trwałość wzrostów ma również niewielki potencjał. Tak więc choć w krótkim terminie można spodziewać się kontynuacji fali aprecjacji (zapewne z mniejszą dynamiką) utrzymanie dobrej koniunktury w dłuższym okresie nie będzie możliwe bez poprawy sytuacji fundamentalnej.
