Wczorajsza sesja pomimo lekkich wzrostów głównych indeksów nie przyniosła jakiejś zdecydowanej zmiany nastrojów. WIG20 zyskał na wartości zaledwie 0,8% (i to tylko dzięki zwiększonemu nieco popytowi w ostatnim fragmencie notowań), WIG 0,4%, a wszystko to przy niewielkich jak na ostatnie tygodnie obrotach wynoszących nieco tylko ponad 210 mln zł, co niestety nie potwierdza przewagi byków. Odnoszę wrażenie, że pewna część graczy ślepo wierzy w rychłe zakończenie korekty spadkowej i gotowa jest do szybkiego wejścia na rynek w momencie pojawienia się silnego impulsu wzrostowego, jednak póki co motywu do zwyżki ewidentnie brakuje. Wczorajszy wzrost z pewnością wywołany został zbliżeniem się na początku notowań WIGu20 do szeroko rozpowszechnianego przez analityków bardzo silnego poziomu wsparcia w okolicach 1480 pkt, który zatrzymać ma trwające spadki. Jak powszechnie jednak wiadomo większość na rynku nigdy nie ma racji, stąd też zakładam, że nie jest to już definitywny koniec trwającej przeceny, w czym
utwierdzają mnie malejące systematycznie na wzrostowych sesjach obroty. Ponadto struktura wrześniowych spadków wskazuje, ze najprawdopodobniej jesteśmy właśnie w trakcie formowania się korekcyjnej fali C, która powinna sprowadzić WIG20 conajmniej w okolice 1402 pkt (50% zniesienia półrocznych wzrostów) lub nawet w okolice 1360 pkt (pierwsze wydłużenie fali A).
We wczorajszej zwyżce (a raczej rachitycznym odbiciu) największy udział miały przede wszystkim banki spośród których największy wzrost odnotowały BRE (+3,5%) i BPH (+1,9%). Dzielnie partycypowały też KGHM (+2,3%) oraz TPSA, której kurs niemalże dotarł już do ceny transakcji sprzedaży przez Kampanię Węglową, a nie wydaje się możliwe aby Skarb Państwa był skłonny pozbyć się niebawem swojego pakietu po cenie niższej.
Dzisiejsza sesja powinna rozpocząć się od niewielkich wzrostów i jeśli tylko nie pojawi się jakiś niespodziewany popyt po raz kolejny przewagę powinny osiągnąć niedźwiedzie.
