Zamierająca aktywność rynku – tak można by podsumować to, co dzieje się na giełdzie w tym tygodniu. Jeszcze wczoraj wydawało się, że taka sesja to już szczyt marazmu. Dzisiaj jednak było niemal tak samo. Znaczne wzrosty w USA wywołały pewien optymizm na otwarciu notowań – WIG20 wzrósł o 1,5%, do 1055 pkt. Jak się jednak szybko okazało cała para poszła w gwizdek – od otwarcia indeks już systematycznie tracił na wartości, docierając na godzinę przed zamknięciem rynku blisko poziomu wczorajszego zamknięcia – 1041 pkt. Na tym poziomie indeks dotrwał już do końca sesji. Aktywność znowu była przerażająco niska – obrót na całym rynku wyniósł zaledwie 76 mln zł.
Rynek znowu wykazał dużą bierność wobec tego, co działo się na zachodzie – po początkowych silnych wzrostach doszło tam do znacznego osłabienia (w przypadku Xetra do -1,3%). W krótkim terminie najpoważniejszym czynnikiem ryzyka jest właśnie zachowanie rynków zachodnich. Zmienność jest tam w ostatnich dniach bardzo wysoka a wyraźnej tendencji nie ma. W takiej sytuacji nasz rynek zachowuje się bardzo racjonalnie i niemal nie reaguje na to, co się tam dzieje. Moim zdaniem na najbliższych sesjach na zachodzie atmosfera może się jednak nieco uspokoić a amplituda wahań zmniejszyć. W takiej sytuacji u nas może dojść do odbicia. Przemawia za tym bliskość wsparcia na WIG20 (1039 pkt) oraz niskie obroty na dzisiejszej i wczorajszej sesji. Na wykresie również nie widać, aby podaż miała obecnie dużą przewagę – korpusy świec są niewielkie a dynamika spadku niska. Dzisiaj co prawda uformował się nieco większy korpus, ale jego wymowa nie jest bardzo negatywna, ponieważ został ukształtowany przy niskich obrotach. Szanse na
odbicie zwiększa też zachowanie krótkoterminowych wskaźników – duża część z nich znajduje się w strefach wyprzedania. Moim zdaniem w ramach 2-3 sesyjnego odbicia WIG20 może dotrzeć do poziomu 1075 pkt. Na tej wysokości znajduje się linia ponad trzymiesięcznego trendu spadkowego oraz niewielka luka bessy z 24 września.
