Wcześniej wprowadzono do niej dwie poprawki o charakterze doprecyzowującym. Nowelizacja wprowadza pewność prawną w przypadku stwierdzenia przez Trybunał Sprawiedliwości UE (TSUE) nieważności decyzji Komisji Europejskiej w sprawach pomocowych.
W czasie ponownej oceny przez Komisję wybranej formy pomocy, podmiot odpowiedzialny za jej udzielenie będzie zobowiązany do gromadzenia środków należnych beneficjentowi na specjalnym rachunku bankowym. Obowiązek ten powstawałby w momencie wydania przez Trybunał Sprawiedliwości UE orzeczenia dotyczącego unieważnienia decyzji Komisji.
Uzależnienie obowiązku gromadzenia środków na rachunku bankowym od wydania orzeczenia pozwala na precyzyjne określenie ram czasowych, w których środki powinny być gromadzone na wyodrębnionym rachunku (pomiędzy anulowaniem decyzji Komisji a wydaniem nowej decyzji). W przeciwnym razie, trudno byłoby je dokładnie określić.
W razie ponownego zatwierdzenia pomocy przez Komisję Europejską środki zgromadzone na rachunku byłyby przekazywane beneficjentowi, w zakresie i wysokości wynikającej z nowej decyzji Komisji. W przypadku zaś uznania, że pomoc jest niezgodna z rynkiem wewnętrznym, środki zgromadzone na rachunku mają być przekazywane przez podmiot udzielający pomocy publicznej do budżetu państwa, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej.
