Najpoważniejszy przeciwnik Abbasa - Mustafa Barghuti, zdobył poparcie około 20 procent głosów.
Wstępne wyniki podał islamski uniwersytet w Bir Zait koło Ramallah. Sondaż przeprowadzono na grupie 10 tysięcy osób. Margines błędu wynosi 3 punkty procentowe. Oficjalne wyniki zostaną ogłoszone jutro.
Zdaniem ponad 800 międzynarodowych obserwatorów, wybory przebiegały spokojnie i spełniały demokratyczne standardy. Komentatorzy izraelscy zwracają uwagę na niższą, niż oczekiwano frekwencję wyborczą. Okazać się może, że bojkot wyborów przez skrajne ugrupowania: Hamas i Islamski Dżihad, okazał się skuteczny.
W swojej kampanii wyborczej Mahmud Abbas mówił, że planowane przez premiera Ariela Szarona wycofanie osadników izraelskich ze Strefy Gazy powinno być częścią szerszego planu wycofania się Izraela ze wszystkich terenów zajętych w 1967 roku. Pod okupację izraelską trafiły wówczas: Strefa Gazy, Zachodni Brzeg Jordanu oraz Wzgórza Golan.
Abbas dodał też, że Palestyńczycy nie zgadzają się na kompromis w sprawie Jerozolimy i zapowiedział, że jej wschodnia część stanie się stolicą Palestyńczyków.
Dużo miejsca w swojej kampanii Abu Mazen poświęcił też sprawie zwolnienia przez Izrael wszystkich palestyńskich więźniów a także powrotu na palestyńskie ziemie uchodżców z innych krajów.
Mahmud Abbas ma 67 lat. Gdy w 1948 r. powstawało państwo Izrael, Abbas musiał uciekać do Syrii ze swą rodziną. Nastepnie przyłączył się do partii Fatah. Od 1980 roku Abbas jest członkiem Komitetu Wykonawczego Organizacji Wyzwolenia Palestyny, a w 1996 r. został wybrany na jego przewodniczącego, co nieformalnie potwierdziło jego pozycję zastępcy Arafata.
Uchodzi za polityka bardzo dobrze widzianego na Zachodzie, między innymi dlatego, że wypowiadał się przeciwko antyizraelskiemu powstaniu Palestyńczyków - intifadzie. To właśnie Abbas podpisał w Oslo w 1993 r. porozumienie pokojowe z Izraelem, na mocy którego powstała Autonomia Palestyńska. Wieloletnie kontakty z izraelską lewicą zyskały mu opinię gołębia w ęłęóOWP