Ludzie i metody bezpieki są tematem wystawy, w Muzeum Niepodległości w Warszawie. Wystawę przygotował Instytut Pamięci Narodowej.
Ekspozycja przedstawia historię Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w latach 1944 -1956. Tomasz Łubaszewski z IPN-u zwrócił uwagę, że wystawa pokazuje, iż brutalni funkcjonariusze resortu byli zwykłymi ludźmi, którzy przed wojną nie mieli nic wspólnego z komunistami. Często byli to chłopi lub robotnicy, którzy zostali zindoktrynowani i stali się sprawcami wielu zabójstw. Przykałdem jest Władysław Rypiński pseudonim "Rypa", przedwojenny rolnik, ojciec dziewięciorga dzieci. W 1945 roku objął dowództwo jednego z oddziałów, który w ciągu roku zabił okoł stu ludzi.
Na wystawie można zobaczyć urządzenia i instrumenty, którymi posługiwali się agenci i szpiedzy, między innymi szpiegowskie buty, mini aparaty fotograficzne i aparturę podłuchową.
Profesor Andrzej Paczkowski przypomniał, że UB zostało stworzone, by kontrolować całe społeczeństwo, a agenci resortu, których w latach 50-tych było blisko 80 tysięcy, byli wszędzie: w szkołach, fabrykach a nawet w szpitalach.
W początkowym okresie kadrę resortu bezpieczeństwa stanowiła grupa oficerów przeszkolonych w ośrodkach radzieckiej NKWD. Działania resortu koncentrowały się na zwalczaniu polskiego podziemia niepodległościowego. UB likwidowało przede wszystkim żołnierzy AK i tych, którzy próbowali przeciwstawić się komunistom.
W ciągu 12 lat dziłalności UB jego funkcjonariusze zabili co najmniej 30 tysięcy osób, a kilkaset tysięcy było przez nich represjonowanych.