Zeznając przed sądem Aleksandra Jakubowska powiedziała, że nie było żadnego nieformalnego zespołu zajmującego się zapisami do nowelizacji ustawy o radiofonii i telewizji.
Szefowa gabinetu politycznego premiera jest świadkiem w procesie Lwa Rywina oskarżonego o płatną protekcję wobec Agory.
Jakubowska powiedziała, że na pierwszym etapie - do 15 stycznia 2002 roku projektem nowelizacji ustawy zajmowała się Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji. Projekt przygotowywany przez Radę później miał być poddany uzgodnieniom międzyresortowym. Jakubowska podkreśliła, że na etapie prac rządowych nad ustawą nie korzystała z pomocy ani Lecha Nikolskiego, ani Włodzimierza Czarzastego, ani Roberta Kwiatkowskiego.
Aleksandra Jakubowska powiedziała, że decyzję o zaostrzeniu przepisów antykoncentracyjnych podjęła samodzielnie, bez żadnych nacisków. Powodem tego były między innymi: zagrożenia monopolem na rynku prasy, przepisy dotyczące zlikwidowania bariery 33 procent w mediach elektronicznych dla kapitału zagranicznego po przystąpieniu Polski do UE oraz to, że w wielu krajach unii Europejskiej istnieją takie przepisy dekoncentracyjne.
Aleksandra Jakubowska powiedziała też, że późniejsza decyzja premiera o zawarciu kompromisu pomiędzy nadawcami komercyjnymi a rzadem w sprawie ustawy była podyktowana między innymi kampania prasową, w której rząd został oskarżo0y o łamanie wolności słowa, a w konsekwencji naciskami ze strony róznych międzynarodowych organizacji, a także prasy zagranicznej. Zdaniem Aleksandry Jakubowskiej duży udział w rozpętaniu tej kampanii miała Agora.