Sąd Najwyższy uwzględnił natomiast wnioski obrońców pozostałych oskarżonych, którzy ze względów formalnych wnieśli o oddalenie wniesionych wcześniej kasacji.
W 1996 roku sąd rejonowy w Warszawie skazał Adama Humera na 9 lat więzienia uznając go winnym 9-ciu z 11-tu zarzutów. Razem z Humerem oskarżono 9-ciu innych oficerów, którzy dostali kary od dwóch do 8-u lat więzienia. W drugiej instancji w 1998 roku wyrok na Humera zmniejszono do 7-miu i pół lat. W listopadzie tego roku podczas przerwy w odbywaniu kary Adam Humer zmarł. Pomimo tego jest możliwe składanie w ramach kasacji wniosku o uchylenie wyroku, ponieważ Humer przekazał pełnomocnictwo swemu adwokatowi, a kodeks postępowania karnego przewiduje, że można wnieść kasację na korzyść oskarżonego nawet po jego śmierci. Obrońca Humera wskazywał na błędy sądu okręgowego, między innymi niewłaściwą kwalifikację czynów. Identyczny wniosek obrona złożyła w sprawie skazanego na 7 i pół roku i także już nie żyjącego Romana Laszkiewicza.
