Wyróżniono ich za pionierskie prace w dziedzinie makroekonomii dynamicznej, a w szczególności za teorie dotyczące sił sterujących wahaniami koniunktury.
Jury Centralnego Banku Szwecji argumentuje, że badania laureatów miały przełomowe znaczenie dla pojmowania cyklów koniunktury.
Badania laureatów dotyczą najważniejszych dziedzin makroekonomii. Wykazali oni, w jaki sposób na budżety gospodarstw domowych i przedsiębiorstw oddziałują ich ekonomiczne oczekiwania. Na przykład gospodarstwa oszczedzają tym mniej, im wyższego opodatkowania kapitału obawiają się w przyszłości, a firmy ustalają tym wyższe ceny i płace, im wyższą przewidują inflacje. Te zasady laureaci ujęli w makroekonomiczne modele, za które odbiorą w grudniu w Sztokholmie ponad milion euro.
Ekonomicznego Nobla sam fundator nie ustanowił w swoim testamencie. Przyznaje ją od 1968 roku Szwedzki Bank Centralny.