Według socjologa, profesora Ireneusza Krzemińskiego zapewnienia generała Wojciecha Jaruzelskiego, że nie wywierał on nacisków w śledztwie w sprawie pacyfikacji górników z kopalni "Wujek" i "Manifest Lipcowy" w 1981-szym roku, są niewiarygodne.
Generał Jaruzelski przesłuchany jako świadek Instytucie Pamięci Narodowej powiedział, że ze względu na duże emocje, które towarzyszyły sprawie prosił prokuratorów o szybkie zakończenie śledztwa. Zaprzeczył natomiast, że wywierał naciski na prowadzących śledztwo. Do pacyfikacji doszło w pierwszych dniach po wprowadzeniu stanu wojennego.
Profesor Krzemiński podkreślił, że w grudniu 81-szego roku wola generała Jaruzelskiego, wówczas pierwszego sekretarza KC PZPR, premiera i przewodniczącego Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego znaczyła więcej niż rozkaz.
Ireneusz Krzemiński zauważył, że cała sprawa ma szerszy kontekst - dzięki zasłużonym ludziom ówczesnej opozycji demokratycznej Wojciech Jaruzelski kreuje się na bohatera narodowego, który w imię wyższych celów musiał wprowadzić stan wojenny. "Jest to sfałszowany obraz rzeczywistości" - powiedział Ireneusz Krzemiński. Jego zdaniem brak rozliczenia okresu Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej spowodował, że nie dowiedzieliśmy się i prawdopodobnie nie dowiemy o wielu zbrodniach tamtego systemu.
Generał Jaruzelski był przesłuchiwany jako świadek w śledztwie IPN przeciwko trzem prokuratorom wojskowym podejrzanym o niszczenie dowodów w śledztwie dotyczącym pacyfikacji górników w kopalniach "Wujek" i "Manifest Lipcowy".