Ten program nie mógł się udać - tak Krzysztof Dzierżawski z Centrum Adama Smitha komentuje działalność Narodowych Funduszy Inwestycyjnych.
Najwyższa Najwyższa Izba Kontroli ogłosiła raport o NFI, z którego wynika, że program ten nie udał się. W ciągu 6-ściu lat działalności Funduszy nie osiągnięto podstawowego celu - nie udało się pomnożyć ich aktywów. Dobrze zarobiły na tym jednak firmy zarządzające majątkiem NFI. Zyskały blisko 530 milionów złotych.
Krzysztof Dzierżawski powiedział IAR, że polski program powszechnej prywatyzacji był jedną z odmian prywatyzacji kuponowej, która nie powiodła się w żadnym kraju. Nie da się przeprowadzić prywatyzacji w ten sposób, że rozprasza się majątek między 20 milionów uprawnionych, pozostawiając pewną kontrolę nad nim na długie lata w rękach funkcjonariuszy państwa - dodał. Stało się tak przy jednoczesnym zwolnieniu ich z odpowiedzialności za stan tego majątku. Przedsiębiorstwa, które weszły do programu, w wyniku tego stają się łupem firm zarządzających.
Wiele ze spółek, które wprowadzono do NFI, zapłaciło za to wielką cenę - wiele z nich upadło, wiele ograniczyło działalność.
Według Dzierżawskiego, NFI, to już tylko historia gospodarcza i skandal z przeszłości. Znaczenie tego programu z punktu widzenia w udziału w wynikach naszej gospodarki jest coraz mniejsze, może wręcz marginalne - dodał.
Krzysztof Dzierżawski uważa poza tym, że nie ma łatwego sposobu zakończenia Programu Narodowych Funduszy Inwestycyjnych, ale kiedyś będzie musiało to nastąpić.
Pomysł powstania Narodowych Funduszy Inwestycyjnych powstał w Ministerstwie Przekształceń Własnościowych w pierwszej połowie lat 90-tych, jako alternatywa dla prywatyzacji kapitałowej i rozdawnictwa majątku państwowego, takiego jak w Czechach. Do NFI weszło 512 spółek państwowych, w różnej sytuacji finansowej, co stanowi 8 procent majątku narodowego.
