Nie ma wątpliwości - synowie są bardziej wymagający dla rodziców od córek.
Wysiłek związany z urodzeniem i odchowaniem chłopca jest na tyle duży, że kobieta po urodzeniu syna potrzebuje więcej czasu, by zajść w kolejną ciążę niż po urodzeniu córki. Od dłuższego czasu antropolodzy przypuszczali więc, że posiadanie syna musi się negatywnie odbijać na zdrowiu i długości życia matki. Nie mieli jednak na to dowodów - aż do czasu gdy młody fiński antropolog z Uniwersytetu w Turku, Samuli Helle nie natknął się na księgi parafii luterańskich z licznymi danymi na temat Lapończyków żyjących na północy Finlandii w latach 1640-1870.
Z badań Hellego wynika, że chłopaki to prawdziwi krwiopijcy. O ile ogólna liczna dzieci w rodzinie nie miała wielkiego wpływu na długość życia matki, o tyle przeanalizowanie wpływu posiadania męskich potomków pokazało, że każdy kolejny syn, jaki przychodził na świat, skracał średnią długość życia matki aż o dwa lata i dziesięć miesięcy!
W przypadku dziewczynek - jak wykazał Helle - było zupełnie inaczej. Pojawienie się pierwszej czy kolejnej córki w rodzinie nie miało znaczącego efektu statystycznego na długość życia matki. Jeszcze ciekawiej wyglądało zestawienie długości życia kobiety z liczbą córek, które dożyły do pełnoletności. Tu bowiem okazało się, że każda córka... przedłużała życie matki - i to o więcej, niż skracał każdy syn!
Szczegóły badań fińskiego antropologa i odpowiedź na pytanie - dlaczego chłopcy kosztują matki częśc życia - w artykule "Strzeż się synów" z nadtytułem "Antropologia feministyczna" na stronach naukowych dzisiejszej "Gazety Wyborczej".
iar/Gazeta Wyborcza/zasadzinska
