Wzdłuż ściany wschodniej kościoła, w dziewięciu kaplicach, na trzech warstwach tynku namalowane są wizerunki jedenastu władców. Najmłodsze powstały w trzynastym wieku, najstarsze najprawdopodobniej czterysta lat wcześniej.
Według "Rzeczpospolitej", Polacy dotarli dotąd do poziomu posadzek w dziewięciu absydach. Ozdobione są one wizerunkami królów Nubii w towarzystwie archanioła, najprawdopodobniej Rafała, oraz w otoczeniu apostołów. Według doktora Bogdana Żurawskiego, kierownika ekspedycji polskich archeologów, jest to mauzoleum władców nubijskich, grzebanych w Sinada od czasów pogańskich. Pół kilometra od kościoła znajduje się bowiem grupa kurhanów, w których pochowani są władcy lub ludzie z najwyższych kręgów władzy.
Kościół w Sinada został wzniesiony na planie kwadratu, otoczony z trzech stron kolumnowym portykiem. Kościół był prawdopodobnie miejscem pielgrzymek chrześcijańskich pątników z całej doliny Nilu. Świadczą o tym inskrypcje i "graffiti", pisane w językach greckim i staronubijskim. Tego rodzaju napisy zachowały się częściej tylko w rzymskich katakumbach. Bogdan Żurawski podkreśla, że układ sudańskiego kościoł nie ma analogii w architekturze chrześcijańskiej Nubii, Egiptu i w ogóle Bliskiego Wschodu.
iar/Rzeczpospolita/miszcz/sawicka
