Według informatorów dziennika chorzy byli często bici.
Dyrektor ośrodka Marek Adamowicz opowiedział Trybunie, że we wrześniu 2000 roku wywiesił na korytarzach skrzynki, do których pensjonariusze mogli wrzucać pytania i skargi. Marek Adamowicz opowiada - "Kiedy wyjąłem listy, włosy stanęły mi dęba. "Biła mnie nogą od stołu", "zabierała pieniądze", "zamykała w łazience, żeby nie było słychać, jak krzyczę". To wszystko o - będącej obecnie na emeryturze - Helenie Ł., szefowej oddziału 5B.
Na ofiary miała sobie wybierać najbardziej chore i samotne pensjonariuszki. Dlaczego? Marek Adamowicz nie ma wątpliwości: żeby się jej bały i nie upominały się zbyt głośno o swoje pieniądze.
Dom Pomocy Społecznej to moloch, największa tego typu placówka w Europie - 750 pensjonariuszy. I także wielkie pieniądze, roczny budżet DPS to 13,5 mln zł. 70 proc. emerytury lub renty pensjonariusza idzie na utrzymanie ośrodka. Dla niego zostaje 30 proc., czyli "końcówka". Jedna z pielęgniarek wspomina - "Oddziałowa nosiła w kieszeni fartucha buteleczkę z haloperidolem. To silny lek psychotropowy. Dodawała go pensjonariuszkom do jedzenia. Jak się polało. A przecież to się dawkuje kropelkami. No i te kobiety odpływały. Zwłaszcza w dniu, w którym listonosz przynosił "końcówkę"".
Mariusz Rębacz z Prokuratury Rejonowej w Piasecznie, umarzając śledztwo, argumentował, że "wrzucane do skrzynki listy pensjonariuszy pozbawione są spontaniczności i stanowią jakby wypracowania na tematy, dlaczego Ł. była złą oddziałową, albo dlaczego nie lubię Ł."
Dyrektor ośrodka w Górze Kalwarii po przeczytaniu listów ze skrzynek zarządził na "piątce" kontrolę. Wkrótce Helena Ł. przyniosła podanie o przeniesienie na emeryturę.
/gaj
