Spór rządu z Radą Polityki Pieniężnej nie jest wymyślony - uważa Trybuna.
Zdaniem gazety, nie jest też próbą wymuszenia obniżki stóp procentowych. Niektórzy członkowie Rady sami przyznawali, że bez uszczerbku dla celu inflacyjnego stopy mogłyby być niższe.
Niższe stopy to między innymi tańsze kredyty dla firm, które ponoszą ustawiczne straty. To, co się dzieje, to gra na wykrwawienie gospodarki, by nie powiedzieć, że gra polityczna.
Sympatie polityczne członków RPP są znane - pisze Trybuna. Czterech jej członków weszło do Rady z nominacji AWSP, dwójka - z UW. Jest jeszcze prezes Balcerowicz, który przy podejmowaniu decyzji akurat zachowywał umiar. Umiarkowani członkowie są w mniejszości. Czy trzeba aż sięgać do argumentu ostatecznego w postaci zmiany ustawy i powiększenia jej składu? Wcale tak nie musi być. Trybuna zauważa, że na przykład w Wielkiej Brytanii funkcjonuje prymat polityki gospodarczej rządu nad celem polityki pieniężnej. W Polsce - mimo że w ustawie o NBP jest zapisane, że "Podstawowym celem działalności NBP jest utrzymywanie stabilnego poziomu cen, przy jednoczesnym wspieraniu polityki gospodarczej rządu, o ile nie ogranicza to podstawowego celu NBP", brakuje tego wspierania."Stopy do celu" - to tytuł artykulu w Trybunie.
Trybuna-internnet/em
