Ma to związek z publikacjami w tygodniku "Neewsweek. Polska", który kilka miesięcy temu napisał, że Józef Oleksy był współpracownikiem nieznanej dotąd tajnej struktury wywiadu wojskowego. Adwokaci lustrowanego uznali, że tajne informacje z procesu wyciekły do mediów poprzez Bogusława Nizieńskiego. Okazało się jednak, że wniosek o odsunięcie Nizieńskiego nawet nie został rozpatrzony, ponieważ w postępowaniu lustracyjnym nie przewidziano procedur takich jak w postępowaniu karnym, gdzie oskarżony może domagać się odsunięcia prokuratora.
Adwokaci Józefa Oleksego uznali, że brak możliwści odwołania rzecznika interesu publicznego narusza konstytucyjne prawa lustrowanego i zapowiedzieli, że złożą skargę do Trybunału Konstytucyjnego.
Pierwszy proces Józefa Oleksego rozpoczął się w 1999 roku. W 2000 roku sąd uznał, że Oleksy skłamał w oświadczeniu lustracyjnym, podając, iż nie był tajnym współpracownikiem wywiadu wojskowego PRL. Wyrok został jednak uchylony, a sprawę skierowano do ponownego rozpatrzenia. Zdaniem Sądu Apelacyjnego, nie ustalono, czy kontakty Józefa Oleksego z organami bezpieczeństwa PRL miały charakter tajnej i świadomej współpracy w rozumieniu ustawy lustracyjnej.
W aktach Oleksego były wypełnione przez niego formularze, w których zobowiązał się on do zachowania tajemnicy oraz wyraził zgodę na specjalistyczne przeszkolenie. Po wyjeździe służbowym do Strasburga w 1971 roku złożył obszerną informację z tego wyjazdu służbom wywiadowczym. Sąd podkreślił, że w aktach sprawy znajduje się pokwitowanie podpisane pseudonimem. Ekspertyzy grafometryczne potwierdziły, że jest to podpis Józefa Oleksego.