. Później coś tam kupowano i sprzedawano, ale po czterech godzinach, choć obrót przekroczył 150 mln zł, indeks znajdował się na identycznym poziomie. Zabrakło liderów. Nie jest jasne dlaczego miłośnicy trzech starych lokomotyw (Elektrim, TP S.A. i KGHM) nie mieli tego dnia nic do powiedzenia. Wiadomo za to, że czwartą (PKN) wspólnym wysiłkiem wykoleili nafciarze, którzy postanowili już zakończyć zakupy akcji koncernu przed, zwołanym na 21 lutego, walnym zgromadzeniem oraz Bank of New York ogłaszając, że właśnie się tych walorów pozbył.
Sesja mogła mieć przebieg znacznie bardziej dramatyczny. Po bankructwie Enronu i ujawnieniu niestandardowych metod księgowania transakcji stosowanych przez konglomerat Tyco International spodziewano się najgorszego. Na szczęście inwestorzy z Wall Street i Książęcej przyjęli owe hiobowe wieści ze stoickim spokojem. Nie ulega wątpliwości, że w znacznym stopniu gorycz osłodziły im lepsze od przewidywanych wyniki Cisco oraz informacja o gwałtownym wzroście wydajności pracy w USA i zamówień w przemyśle niemieckim.
Ale to tylko pół prawdy. Druga połowa brzmi następująco. Większość traderów ma do wspomnianych wydarzeń stosunek dość ambiwalentny. Oficjalnie przyznają, że przyjęli je z niesmakiem. W głębi duszy sądzą jednak, że kreatywność stanowi furtkę do sezamu życia, a twórcza księgowość jest wszak rodzajem sztuki. Zapewne sprawozdania finansowe spółek publicznych, które na ogół trudno zaliczyć do utworów napisanych z homeryckim oddechem, przez pewien czas czytać się teraz będzie niczym Księgę Dżungli angażując w proces hermeneutyczny rozum, wszystkie zmysły i całą sferę postrzegania pozazmysłowego. Lecz sugerowanie oszukanym, że powinni się obrazić i dobrowolnie wycofać z gry byłoby równie bezowocne jak molestowanie łososia, by zaprzestał wędrówki w górę rzeki.
