Przy relatywnie pustym kalendarzu makroekonomicznym we wtorek, zmienność na notowaniach krajowej waluty była ograniczona. Przez większość sesji kurs euro utrzymywał się powyżej 4,47, a dolar oscylował wokół 3,70 w związku ze wzrostem pary EUR/USD do 1,21.
Polski złoty, podobnie jak inne waluty rynków wschodzących korzysta na pozytywnym sentymencie wobec aktywów ryzykownych. Brak sugestii ze strony NBP na temat poziomu przy którym mogłoby dojść do kolejnych interwencji walutowych oraz brak wzrostu prawdopodobieństwa scenariusza obniżek stóp procentowych korzystnie wpływał na notowania złotego.
Ponadto wzrost tendencji inflacyjnych globalnie sprzyja oczekiwaniom na ewentualne podwyżki stóp procentowych, do których szykuje się już Narodowy Bank Czeski. W przeciągu ostatniego miesiąca w regionie Europy Środkowo-Wschodniej zauważalnie wzrosły oczekiwania na podwyżki stóp procentowych, co jest jednym z czynników wspierających w ostatnim czasie notowania walut CEE.
We wtorek do sprawy przewalutowania mieszkaniowych kredytów walutowych odniósł się NBP, który swoje ewentualne zaangażowania uzależnia od systemowego charakteru tej operacji. Zarząd NBP przychylnie przyjmuje inicjatywy banków zmierzające do ograniczenia ryzyka prawnego tych kredytów.
Ewentualny udział NBP w tym procesie powinien z punktu widzenia walutowego ograniczać nadmierną zmienność kursu polskiego złotego w przypadku gdy banki byłyby zmuszone kupić waluty bezpośrednio na rynku. W przeszłości na udział w konwersji kredytów FX zdecydował się Narodowy Bank Węgier.
Utrzymaniu relatywnie silniejszego złotego sprzyjał wzrost kursu EUR/USD, gdzie główna para walutowa przebijała nawet poziom 1,21. Po tym jak w zeszłym tygodniu para dotarła do poziomu 1,19 dalsza korekta w dół została powstrzymana, a dolar słabł również wobec innych walut z grupy G10.
Pomimo wzrostu amerykańskich rynkowych stóp procentowych z dłuższym tenorem, te krótkoterminowe pozostają nisko, a ewentualne podwyżki stóp procentowych ze strony Fed czy też ograniczanie skupu aktywów (tapering QE) pozostają odległe. Amerykański dolar korzystał na początku roku również na relatywnie lepszych danych w USA wobec słabnącego momentum w strefie euro.
Jednak ubiegłotygodniowy rozczarowujący raport z rynku pracy w USA był jednym z negatywnych sygnałów dla USD. Dalsze procedowanie programu stymulacji fiskalnej w amerykańskim Kongresie jest czynnikiem pozytywnie oddziałującym na apetyt na ryzyko oraz ograniczającym popyt na bezpieczne aktywa, w tym USD.
Autor: Arkadiusz Trzciołek, PKO BP