Trwa ładowanie...
Zaloguj
Notowania
Przejdź na

Parlament Europejski

0
Podziel się:

W czerwcu wybierzemy 736 europosłów. Z tej liczby Polsce przypadnie 50 mandatów.

Parlament Europejski
(PAP/EPA)

Parlament Europejski wybierany jest co 5 lat. Zasiada w nim 785 deputowanych z 27 państw członkowskich, wśród nich 54 europosłów z Polski. W czerwcu około 375 mln mieszkańców Unii Europejskiej uprawnionych do głosowania, wybierze 736 posłów. Z tej liczby Polsce przypadnie 50 mandatów.

*Jak wybieramy europosłów?*

Czynne prawo wyborcze (prawo do głosowania) przysługuje każdemu obywatelowi UE, który ukończył 18 lat i nie został go pozbawiony w kraju pochodzenia. Obywatel Unii stale zamieszkały w państwie, którego nie jest obywatelem, ma prawo do głosowania na tych samych warunkach co obywatele tego państwa; np. obywatel Polski, który przeprowadził się na stałe do Londynu, może głosować na angielskich kandydatów zgodnie z brytyjskimi regulacjami (wymagane jest wtedy wpisanie się do rejestru wyborców).

| Kto może kandydować? |
| --- |

Zasady przeprowadzania wyborów do Parlamentu Europejskiego reguluje ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. - Ordynacja wyborcza do Parlamentu Europejskiego (Dz. U. Nr 25, poz. 219).

Według ordynacji posłowie do Parlamentu Europejskiego są przedstawicielami Narodów państw UE, nie są związani żadnymi instrukcjami (zakaz mandatu imperatywnego) i nie mogą być odwołani. Mandatu posła do Parlamentu Europejskiego nie można łączyć z mandatem posła na Sejm, senatora, a także ze stanowiskami członka Rady Ministrów ani sekretarza stanu; mają tu ponadto zastosowanie zasady rozłączności stanowisk (incompabilitas) zawarte w Konstytucji RP oraz w Ordynacji wyborczej do Sejmu RP i do Senatu RP (poseł do PE nie może więc być, na przykład, ambasadorem).

Bierne prawo wyborcze (możliwość kandydowania na posła do PE) przysługuje w Polsce po ukończeniu 21 roku życia osobom, które mają prawo do głosowania, nie zostały prawomocnie skazane za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego oraz stale zamieszkują w Polsce lub innym państwie członkowskim UE od co najmniej 5 lat (zasada domicylu).

Mogą więc w Polsce kandydować polscy obywatele, ale też obywatele Unii stale zamieszkali w Polsce i wpisani do rejestru wyborców (na podobnej zasadzie w Czechach wybrano mieszkającego tam obywatela Francji[potrzebne źródło]). Polski obywatel może kandydować w innym państwie, o ile spełni warunki określone przez tamtejsze prawo.

Prawo zgłaszania list kandydatów przysługuje partiom politycznym, koalicjom partii oraz wyborcom; stosuje się przy tym odpowiednio przepisy dotyczące wyborów do Sejmu RP.

Ordynacja przewiduje również obowiązkowe oświadczenia kandydatów (będących obywatelami polskimi) co do ich współpracy ze służbami specjalnymi PRL. Za podanie nieprawdy nie grozi jednak pozbawienie mandatu, tak jak ma to miejsce w przypadku ordynacji do parlamentu narodowego.

| Gdzie głosujemy i jak nasze głosy są liczone? |
| --- |

Wybory w Polsce przeprowadza się w 13 okręgach wyborczych odpowiadających obszarowi jednego lub dwóch województw (jedynie województwo mazowieckie podzielono na 2 okręgi). Głosowanie jest podobne do wyborów do Sejmu, oddając głos na kandydata głosuje się jednocześnie na listę komitetu wyborczego.

Wykaz okręgów wyborczych i siedzib okręgowych komisji wyborczych:

*Okręg wyborczy nr 1 *obejmuje obszar województwa pomorskiego.

Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej - Gdańsk.

*Okręg wyborczy nr 2 *obejmuje obszar województwa kujawsko-pomorskiego.

Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej - Bydgoszcz.

*Okręg wyborczy nr 3 *obejmuje obszar województwa podlaskiego i województwa warmińsko-mazurskiego.

Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej - Olsztyn.

Okręg wyborczy nr 4 obejmuje obszar części województwa mazowieckiego: m. st. Warszawy oraz powiatów: grodziskiego, legionowskiego, nowodworskiego, otwockiego, piaseczyńskiego, pruszkowskiego, warszawskiego zachodniego i wołomińskiego.

Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej - Warszawa.

Okręg wyborczy nr 5 obejmuje obszar części województwa mazowieckiego: powiatów
- ciechanowskiego, gostynińskiego, mławskiego, płockiego, płońskiego, przasnyskiego, sierpeckiego, sochaczewskiego, żuromińskiego, żyrardowskiego, białobrzeskiego, grójeckiego, kozienickiego, lipskiego, przysuskiego, radomskiego, szydłowieckiego, zwoleńskiego, garwolińskiego, łosickiego, makowskiego, mińskiego, ostrołęckiego, ostrowskiego, pułtuskiego, siedleckiego, sokołowskiego, węgrowskiego, wyszkowskiego oraz miast na prawach powiatu - Płock, Radom, Ostrołęka i Siedlce.

Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej - Warszawa.

Okręg wyborczy nr 6 obejmuje obszar województwa łódzkiego.

Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej - Łódź.

Okręg wyborczy nr 7 obejmuje obszar województwa wielkopolskiego.

Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej - Poznań.

Okręg wyborczy nr 8 obejmuje obszar województwa lubelskiego.

Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej - Lublin.

Okręg wyborczy nr 9 obejmuje obszar województwa podkarpackiego.

Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej - Rzeszów.

Okręg wyborczy nr 10 obejmuje obszar województwa małopolskiego i województwa świętokrzyskiego.

Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej - Kraków.

Okręg wyborczy nr 11 obejmuje obszar województwa śląskiego.

Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej - Katowice.

Okręg wyborczy nr 12 obejmuje obszar województwa dolnośląskiego i województwa opolskiego.

Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej - Wrocław.

Okręg wyborczy nr 13 obejmuje obszar województwa lubuskiego i województwa zachodniopomorskiego.

Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej - Gorzów Wielkopolski.

| Zasady przeliczania głosów |
| --- |

Przeliczanie głosów na mandaty dokonuje się metodą d'Hondta, jednak mandaty pomiędzy komitety wyborcze dzieli się na poziomie krajowym, dopiero później rozdziela się mandaty pomiędzy poszczególne listy okręgowe. Oznacza to, że na liczbę posłów wybranych w danym okręgu wpływ może mieć frekwencja. W podziale mandatów uczestniczą tylko te komitety, które zdobyły co najmniej 5 proc. głosów w skali kraju (dotyczy to także koalicji).

| Działalność polityczna europosłów |
| --- |

Posłowie organizują się we frakcje polityczne, miejsca na sali obrad zajmują według klucza partyjnego, a nie narodowego. Obecnie w PE zasiada 730 deputowanych w 7 frakcjach.

Decyzje, które zapadają na forum Parlamentu, tak naprawdę są podejmowane we frakcjach, na ich spotkaniach, odbywających się tydzień przed posiedzeniem plenarnym. W czasie tych spotkań frakcje starają się wypracować wspólne stanowisko, a następnie strategię zmierzającą do osiągnięcia celu.

O ich tworzeniu frakcji (czy też grup) zadecydowano jeszcze w 1953 roku, a więc w dwa lata po powstaniu Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali. Ustalono wówczas, że do utworzenia frakcji politycznej potrzebnych jest 9 deputowanych, a mogą oni tworzyć partie w oparciu o podobieństwo poglądów. I tak frakcję polityczną może utworzyć:
29 deputowanych, jeśli pochodzą z jednego państwa członkowskiego;
23 - jeśli pochodzą z dwóch państw;
18 deputowanych - jeżeli pochodzą z trzech państw;
14 deputowanych - o ile pochodzą z czterech państw.

W bieżącej kadencji Parlamentu Europejskiego jest 8 frakcji:
Grupa Europejskiej Partii Ludowej (Chrześcijańscy Demokraci) i Europejskich Demokratów (PPE-DE) - 268 posłów;
Grupa Socjalistyczna w Parlamencie Europejskim (PSE) - 198 posłów;
Grupa Przymierza Liberałów i Demokratów na rzecz Europy (ALDE) - 88 posłów;
Grupa Zielonych/Wolne Przymierze Europejskie (Verte/ALE) - 42 posłów;
Konfederacyjna Grupa Zjednoczonej Lewicy Europejskiej/Nordycka Zielona Lewica (GUE/NGL) - 41 posłów;
Grupa Niepodległość i Demokracja IND/DEM - 37 posłów;
Grupa Unii na rzecz Europy Narodów UEN - 27 posłów;
Niezrzeszeni NI - 29 posłów

| Historia parlamentu europejskiego |
| --- |

Parlament Europejski, jedna z najważniejszych instytucji Wspólnot, organ przedstawicielski powstały w 1958 w wyniku połączenia przedstawicielstw parlamentarnych EWWiS, Euratomu i EWG - w ten sposób powstało Europejskie Zgromadzenie Parlamentarne, które obecną nazwę przyjęło 30 marca 1962 roku.

Początkowo Parlament składał się jedynie z delegatów parlamentów krajowych członków UE, był jedynie instytucją doradczą. Z czasem wzmacniał swą pozycję, a jednym z kamieni milowych prowadzących do dzisiejszego znaczenia było wprowadzenie jego bezpośredniej i powszechnej wybieralności od 1979 roku. W ten sposób PE stał się jedyną wybieralną instytucją wspólnotową posiadającą tzw. legitymizację demokratyczną.

Od 1 stycznia 2007 roku zasiada w nim 785 deputowanych z 27 państw członkowskich, wśród nich 54 europosłów z Polski.

Planowane na czerwiec wybory reguluje traktat nicejski

Podczas Konferencji Międzyrządowej poprzedzającej rozszerzenie (lata 2003-2004) uzgodniono, że PE będzie liczył 750 członków. Określono też: minimum na 6, a maksimum na 96 europarlamentarzystów na państwo. W czerwcu wybieranych będzie 736 posłów; z tej liczby Polsce przypadnie 50 mandatów, co odzwierciedla zapisy Traktatu Nicejskiego odnośnie 27 państw członkowskich.

Kadencja parlamentu trwa 5 lat, posiedzenia odbywają się raz w miesiącu, z wyjątkiem miesięcy letnich, i trwają tydzień. Siedzibą PE jest od 1992 Strasburg, sesje nadzwyczajne mogą jednak odbywać się także w Brukseli, zaś sekretariat mieści się w Luksemburgu. W ramach PE funkcjonuje obecnie 17 stałych komisji pełniących zadania pomocnicze (przygotowanie sprawozdań, projekty uchwał itp.). Ponadto PE może powoływać podkomisje, komisje czasowe oraz komisje śledcze.

Pierwotne funkcje PE były bardzo ograniczone i dotyczyły jedynie konsultacji i opinii, rzeczywiste decyzje były podejmowane poza nim. Z czasem wzrastała rola PE, jego kompetencje rozszerzał zarówno Trakat o Unii Europejskiej, jak i Trakat amsterdamski.

Aktualnie PE może współdecydować i współdziałać w procesie legislacji, uzyskał również prawo do akceptacji przewodniczącego i składu Komisji Europejskiej. Posiada także uprawnienia dotyczące uchwalanie budżetu, przyjmowania do UE nowych państw, czy akceptowania układów stowarzyszeniowych. Kontroluje także pracę Komisji, wobec której może wysunąć wotum nieufności. Do niej, jak i do Rady Unii Europejskiej, kieruje swe zapytania. Należy się spodziewać, iż znaczenie parlamentu we Wspólnotach nadal będzie wzrastało z uwagi na jego wybieralność, tym bardziej, iż spora część wyborców życzyłaby sobie europejskiego rządu odpowiedzialnego ze swej działalności właśnie przed PE.

Wpływ prac legislacyjnych Parlamentu Europejskiego na życie codzienne każdego z obywateli Unii jest bardzo wyraźny - większość wprowadzanego dziś prawa w państwach członkowskich to dostosowanie do unijnej legislacji (szacuje się, że 60-80 proc. narodowego prawodawstwa jest ustanawiane na poziomie Wspólnoty)

Najważniejszą osobą w parlamencie europejskim jest przewodniczący

Przewodniczący PE wybierany przez jego członków na kadencję trwającą 2,5 roku. Parlament obecnej kadencji rozpoczął prace 20 lipca 2004 roku, a jego przewodniczącym jest obecnie Hans-Gert Poettering.

Niemiecki polityk, który w pierwszej połowie kadencji był szefem chadeckiej grupy Europejskiej Partii Ludowej i Europejskich Demokratów, zastąpił w styczniu zeszłego roku pełniącego tę funkcję od 2004 roku hiszpańskiego deputowanego z partii socjalistycznej Josepa Borrella. 62-letni Poettering będzie przewodniczył Parlamentowi Europejskiemu do wyborów w czerwcu.

Deputowani do PE nie mogą prowadzić określonej działalności zawodowej i pozostawać na określonych stanowiskach urzędniczych (na przykład sędziego, ministra bądź dyrektora przedsiębiorstwa państwowego). Deputowani muszą także przestrzegać regulacji krajowych ograniczających lub zakazujących posiadania podwójnego mandatu.

Oceń jakość naszego artykułu:
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
Źródło:
money.pl
KOMENTARZE
(0)