Kredyty drożeją, mimo że w Szwajcarii nie było kolejnej podwyżki stóp procentowych. Jednak wszyscy się jej spodziewają i stopa rynkowa, według której naliczane jest oprocentowanie kredytów - 3-miesięczny LIBOR - wynosi już 1,86 proc. Dla osób zadłużonych w szwajcarskiej walucie pocieszeniem może być fakt, że polskie stopy procentowe też pójdą w górę.
"W 2007 roku wzrosną o 50-75 pkt bazowych, co oznacza, że osiągną poziom 4,50-4,75 proc." - przewiduje Dariusz Winek, ekonomista Banku BGŻ.
Wyższe stopy kontra inflacja
Jak napisali eksperci Citibanku Handlowego w nocie dla klientów, większość podwyżek nastąpi w pierwszych miesiącach przyszłego roku, ponieważ rośnie ryzyko zwiększenia się inflacji. W Szwajcarii podwyżki będą niewiele niższe. Według Michała Chyczewskiego, ekonomisty Banku BPH, stopy procentowe wzrosną tam o 50 pkt bazowych, do poziomu 2,25 proc. Poziom szwajcarskich stóp jest bardzo istotny, bo większość kredytów walutowych w Polsce jest zaciąganych właśnie we frankach. Szwajcarski bank podniósł stopy już 4 razy w tym roku.
Z punktu widzenia posiadaczy tych kredytów ważne są nie tylko stopy, ale także kurs CHF w relacji do złotego. A według prognoz kurs złotego nie powinien się znacząco zmienić, analitycy przewidują, że będzie oscylował wokół poziomu 2,50 zł. Tak ma być przez większość przyszłego roku.
Dariusz Winek uważa, że jest potencjał dla dalszego wzmocnienia się złotego. Nieco ostrożniejsi są analitycy Banku BPH, którzy przewidują, że na koniec przyszłego roku frank może być wyceniany na 2,56 zł. Drożej waluta szwajcarska nie powinna kosztować, ponieważ polska gospodarka ma bardzo dobre fundamenty, co przyciąga inwestorów na rynek walutowy, którzy kupują złote.
Osoby, które zaciągnęły kredyt przy wyższym kursie, a spłacają go dziś po niższym, zarabiają na różnicy kursowej. Przykładowo ktoś, kto wziął kredyt 3 lata temu w CHF przy kursie 3 zł, a obecnie CHF jest wyceniany na 2,45 zł, a więc na każdym franku do spłaty kredytobiorca przy przeliczeniu raty na złote zarabia 50 groszy.
Gorzej, gdy jest odwrotna sytuacja, ale wtedy trzeba porównać ratę we frankach z tą, jaką spłacalibyśmy przy kredycie złotowym. Różnica wynikająca ze spadku kursu franka niweluje wyższe oprocentowanie kredytów w CHF, które w ostatnich dwóch latach wzrosło średnio w bankach z 2,3 proc. do 3,5 proc.
Zmiana się nie opłaca
Nieco bardziej skomplikowane kalkulacje muszą robić ci, którzy zaciągają kredyt przy obecnym, niskim kursie franka. Analitycy firmy doradczej Expander policzyli jednak, że w dalszym ciągu lepiej zdecydować się na kredyt we frankach, w większości przypadków nie opłaca się także przewalutowanie.
Różnica w racie kredytu na 200 tys. zł, zaciągniętego na 20 lat, wynosi 185 zł, a przy założeniu, że kredyt we frankach zaciągnięto po kursie 2,45 zł i obecnych stopach procentowych, raty zrównałyby się dopiero w sytuacji, gdyby frank kosztował 2,84 zł, a na to zdaniem analityków się nie zanosi.
Źródło Money.pl za NBP
Kredyty walutowe mają jednak swoją gorszą stronę, która może się objawić za kilka lat. Zaciągane są na wiele lat w Polsce, często na 30, a nawet 40 lat, i w tym czasie w każdym kraju może nastąpić kryzys walutowy, który jest wrażliwy nie tylko na zmiany sytuacji gospodarczej, ale także na wydarzenia polityczne. To powoduje, że posiadacz kredytu w obcej walucie jest narażony nie tylko na ryzyko zmian oprocentowania, ale także kursu walutowego.
Jest jeszcze jedna rzecz, o której trzeba pamiętać. Zgodnie z rekomendacją nadzoru bankowego, od lipca tego roku osoba zadłużająca się w walucie obcej musi wykazać się wyższą zdolnością kredytową. Dostępna kwota kredytu liczona jest przy założeniu, że stopa procentowa dla kredytu walutowego jest równa co najmniej oprocentowaniu kredytu złotowego, a kapitał kredytu jest wyższy o 20 proc.
Spread podnosi cenę kredytu
Koszt kredytu w walucie obcej jest zawsze nieco wyższy, niż podaje bank. Wynika to stąd, że banki stosują niższy kurs do wypłaty kredytu i wyższy do spłaty zadłużenia. Różnica między tymi kursami to tzw. spread. Jest on różny zależnie od banku, ale w rzeczywistości podnosi oprocentowanie przeciętnego kredytu we frankach szwajcarskich o 0,3 do 0,6 pkt proc.
| ALFABET KREDYTOBIORCY |
| --- |
| LTV - ang. loan to value, czyli relacja kredytu do wartości nieruchomości, która jest zabezpieczeniem. Banki pożyczają nawet 125 proc. wartości nieruchomości, jednak standardem jest 100 proc. wartości domu czy mieszkania MARŻA - zysk banku ponad rynkową stopę procentową (WIBOR, LIBOR itp.) - składnik oprocentowania kredytu, który nie zmienia się w trakcie całego okresu spłaty; marża jest często mylona z prowizją płaconą przy udzieleniu kredytu PRZEWALUTOWANIE - zmiana waluty kredytu w ramach tego samego banku, aktualna kwota zadłużenia przeliczana jest na inną walutę, zmienia się wysokość raty i oprocentowanie, z reguły przed wydaniem zgody na zmianę waluty bank zbada ponownie zdolność kredytową REFINANSOWANIE - spłata starego kredytu mieszkaniowego nowym, zaciągniętym na lepszych warunkach. W ten sposób określa się też zaciągnięcie kredytu na zwrot kosztów np. budowy domu czy zakup mieszkania poniesionych kilka lat temu SPREAD - różnica między kursem, po jakim wypłacany jest kredyt, a
kursem jego spłaty, podnosi oprocentowanie kredytu walutowego średnio o 0,3-0,5 pkt proc. zależnie od banku UBEZPIECZENIE POMOSTOWE - ubezpieczenie płacone do czasu wpisania przez sąd hipoteki do księgi wieczystej - docelowego zabezpieczenia kredytu dla banku. Koszt to ok. 0,8 proc. kredytu w skali roku. UBEZPIECZENIE NISKIEGO WKŁADU - ubezpieczenie płacone przez osoby zaciągające kredyty na zakup całej nieruchomości - bez własnej wpłaty. Składka wynosi z reguły 3,5 proc. i jest pobierana za okres 5 lat z góry, a liczona jest zazwyczaj od kwoty kredytu przewyższającej 80 proc. wartości nieruchomości (w niektórych bankach 90 proc.). |
ZOBACZ TAKŻE: