Paszport tymczasowy tylko w określonych sytuacjach? Zobacz, kiedy możesz go wyrobić

Procedura wyrabiania paszportu może potrwać nawet 30 dni. Dla bardziej niecierpliwych osób istnieje możliwość złożenia wniosku o paszport tymczasowy. Czas oczekiwania skraca się wtedy dwukrotnie. Nie jest to jednak opcja dla każdego. Przepisy precyzyjnie określają, kiedy można wyrobić taki dokument.

Paszport tymczasowy jest dokumentem tożsamości, który nadaje podobne uprawnienia, co standardowa forma (niektóre państwa jednak nie wpuszczają na swoje terytorium na tej podstawie). Jest wydawany w przyspieszonym tempie, ale ma też krótszy termin ważności. W zależności od przeznaczenia, może obowiązywać nie dłużej niż przez 12 miesięcy od wydania. Nie zawiera jednak danych biometrycznych. Oznacza to, że na jego podstawie trudniej zidentyfikować tożsamość właściciela, bo nie ma zapisu odcisków palców.

Wydanie doraźnego dokumentu jest też tańsze od standardowej procedury. Złożenie wniosku w Polsce kosztuje 30 zł. Za granicą opłaty różnią się w zależności od państwa. Informacji o cenach można zasięgnąć bezpośrednio w polskich konsulatach lub za pośrednictwem ich strony internetowej.

Nieważny paszport i zbliżający się wyjazd na wakacje nie są wystarczającym powodem, aby złożyć wniosek o paszport tymczasowy. Jest on wydawany wyłącznie w przypadku nieprzewidzianych zdarzeń, które muszą być dodatkowo uzasadnione i potwierdzone ważnym dokumentem. Taka możliwość istnieje w sytuacji:

• nagłej choroby lub pogrzebu członka rodziny;
• zniszczenia, utraty lub kradzieży właściwego paszportu (dokument tymczasowy umożliwia powrót do stałego miejsca pobytu);
• oczekiwania na paszport z Polski w trakcie pobytu za granicą;
• nagłego przypadku w działalności zawodowej;
• braku chwilowej możliwości pobrania odcisków palców (jeśli zdjęcie odcisków palców nie jest możliwe w ogóle, a nie tylko tymczasowo, można otrzymać normalny paszport bez zapisu odczytu z palca);

Dokumenty, które należy przygotować przed złożeniem wniosku o paszport są takie same jak w przypadku standardowej procedury (zobacz,jak wyrobić paszport)
. Dodatkowym załącznikiem jest jedynie potwierdzenie, które potwierdza zasadność nagłego zdarzenia.

W Polsce, podobnie jak w przypadku zwykłego paszportu, o wydanie krótkoterminowego dokumentu można ubiegać się w dowolnym punkcie paszportowym. Informacje na temat adresów znajdują się na stronach internetowych poszczególnych urzędów wojewódzkich. Za granicą do wydania paszportu tymczasowego upoważnione są polskie konsulaty. Ich lista jest dostępna na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

Odbiór dokumentu odbywa się w tym samym miejscu, gdzie został złożony wniosek. Należy to zrobić osobiście. Jeśli nie istnieje możliwość, aby pojawić się w urzędzie za granicą, można wysłać do konsula prośbę o przesłanie formularza o wydanie paszportu pocztą lub za pośrednictwem kuriera.

W paszporcie tymczasowym znajdują się następujące informacje o jego właścicielu:

• nazwisko;
• imię;
• data i miejsce urodzenia;
• płeć;
• obywatelstwo;
• wizerunek twarzy;
• podpis (z wyjątkiem dzieci do 13 roku życia i osób niezdolnych do złożenia podpisu samodzielnie);
• numer PESEL;
• data wydania i termin ważności dokumentu;
• seria i numer paszportu;
• nazwa urzędu, w którym został wydany;

Wniosek o paszport dla dziecka muszą złożyć oboje rodzice lub pełnoprawni opiekunowie. Jeśli jedna z osób nie może być obecna przy załatwianiu dokumentu, musi udzielić pisemnej zgody osobiście w punkcie paszportowym, konsulacie albo u notariusza. Co do zasady, dziecko, które ma powyżej 5 lat również musi być świadkiem składania formularza.

Aby wniosek został rozpatrzony, należy dołączyć pisemną zgodę obojga rodziców (opiekunów). W sytuacji, gdy wniosek składa jedna osoba, konieczny będzie jeden z dokumentów:

• pisemna zgoda jednego z rodziców (opiekunów), w której urzędnik potwierdza zgodność podpisu;
• orzeczenie sądu wykazujące brak prawa jednego z rodziców do decydowania o wydaniu paszportu dla dziecka;
• dokument potwierdzający, że tylko jedno z rodziców (opiekunów) jest w stanie złożyć wniosek (np. akt zgonu drugiej osoby).