O godzinie 08:45 za euro trzeba było zapłacić 4,5175 zł, czyli o 0,8 gr mniej niż w poniedziałek, gdy wspólna waluta pierwszy raz od 30 grudnia podrożała na koniec notowań, zwiększając swoją wartość o 1,6 gr. Rano dolar taniał o 1,1 gr i trzeba było za niego zapłacić 3,7130 zł. Kurs szwajcarskiego franka natomiast obniżył się o 1 gr do 4,1730 zł.
Złoty, podobnie zresztą jak inne waluty regionu, korzysta na poprawie nastrojów na rynkach globalnych, co generuje wzrost apetytu na ryzyko. Pomaga również ponowne osłabienie amerykańskiej waluty. Szczególnie wobec euro. Rano kurs EUR/USD lekko rośnie po trzech dniach silnych korekcyjnych spadków.
Szanse na większe umocnienie złotego w dniu dzisiejszym nie wydają się jednak duże. Nie tylko dlatego, że rentowności amerykańskiego długu, które w ostatnich dniach stały za umocnieniem dolara i za pogorszeniem nastrojów na światowych giełdach, systematycznie pną się do góry, zwiększając prawdopodobieństwo odwrotu od ryzykownych aktywów w dalszej części dni.
Przede wszystkim widoki na silniejszego złotego ogranicza środowe posiedzenie Rady Polityki Pieniężnej. Wprawdzie rynek, po zawirowaniach z przełomu roku, ponownie zaczął zakładać utrzymanie stóp procentowych na dotychczasowych poziomach. Nie można jednak wykluczać, że Rada jednak zaskoczy ich cięciem. A nawet jak tego nie zrobi, to po ostatnich licznych sugestiach płynących od jej członków, jeszcze mocniej powinna zaakcentować swoje niezadowolenie ze zbyt mocnego jej zdaniem złotego.
Środowa decyzja RPP, czy też sugestie z niej płynące, o ile będą mieć krótkoterminowy wpływ na notowania rodzimej waluty, to w znaczący sposób nie wpłyną na jej zachowanie w perspektywie kolejnych 12 miesięcy. Niezmiennie czynniki fundamentalne, jak chociażby podwyższona inflacja i oczekiwane w tym roku mocne odbicie wzrostu gospodarczego, przemawiają za umocnieniem złotego.
Marcin Kiepas
analityk Tickmill
