Sentyment wobec bardziej ryzykownych aktywów pozostaje mieszany, co jeszcze jest pokłosiem wczorajszej decyzji Trumpa o odwołaniu zaplanowanego spotkania z Kim Dzong Unem. Nie powinno być to jednak przyczyną do większych niepokojów na rynku, gdyż czynnik Korei Północnej schodzi na drugi plan, a sam język pomiędzy obydwoma krajami nie wyklucza kontynuacji rozmów w przyszłości. Kontrakt terminowy na S&P 500 pozostaje w obserwowanej od dwóch tygodni konsolidacji, co zwiększa szanse wybicia górą i wędrówki w kierunku 2800 pkt. Potencjalnie większe trudności w dalszej wędrówce na północ mogą mieć europejskie indeksy, gdyż coraz więcej ważyć może wzrost ryzyk politycznych we Włoszech. Dodatkowo presja na spadki eurodolara z tytułu aprecjacji amerykańskiej waluty może się już powoli wyczerpywać po tym jak Fed jasno zaczyna komunikować możliwość przestrzelenia celu inflacyjnego, co nie przemawia za przyspieszeniem tempa podwyżek stóp procentowych. Oczywiście elementem, który może jeszcze zaciążyć na notowaniach
wspólnej waluty jest wzrost ryzyk związanych z włoską gospodarką, niemniej jednak wzrost napięć w Eurolandzie będzie ograniczał przestrzeń do wzrostów indeksów giełdowych.
Na rynku walutowym dolar cały czas pozostaje silny i o poranku zyskuje na wartości wobec głównych walut. Eurodolar schodzi poniżej 1.17, a USDJPY wraca powyżej 109 mimo gołębich sygnałów jakie płyną z amerykańskiej Rezerwy Federalnej w ostaniem czasie. Dolar na przestrzeni ostatniego miesiąca pokonał długą drogę i testem dla niego może być dzisiejsze wystąpienia Powella, który będzie wypowiadał się na temat stabilności systemu finansowego i transparentności polityki monetarnej. Mimo że inni przedstawiciele Fed w ostrożnym tonie zabierali głos w kontekście przyszłych podwyżek stóp procentowych, to jednak potwierdzenie tego przez szefa banku centralnego może mieć większy wpływ na rynek. Jeśli wystąpienie Powella będzie utrzymane w tonie środowych minutek i dopuści możliwość utrzymywania się inflacji powyżej 2%, amerykańska waluta może znaleźć się pod krótkotrwałą presją. W średnim terminie jednak dolar wciąż wydaje się mieć dobre perspektywy, przez co nie można wykluczać kontynuacji spadków w kierunku
listopadowych minimów na 1.1550.
Na rynku surowcowym notowania złota mimo silnego dolara wróciły powyżej 1300 USD za uncję, co jest małym zaskoczeniem i może wskazywać, że w sytuacji szans na przyspieszenie inflacji korelacja złota z dolarem może się zmniejszać. Notowania ropy naftowej z kolei kontynuują korektę i zmierzają w kierunku 70 USD za baryłkę WTI, co jest związane z deklaracjami producentów OPEC o dyskusji dotyczącej poluzowania limitów produkcyjnych podczas czerwcowego szczytu. Kraje mają poddać pod dyskusję zwiększenie ilości wydobycia o milion baryłek dziennie, co daje jeszcze przestrzeń do kontynuacji korekty na tym rynku.
